مقایسه سیستم ایمنی بدن (درصد ائوزینوفیل ها) زنان کاراته کای نخبه و آماتور با غیرورزشکاران ایرانی

مقدمه و هدف: در اثر ورزش سنگین، بافت های عضلانی، آسیب می بینند و مواد مغیی پر اهمیت، مصرف می شوند. نتیجه این وقایع، معیوب شدن توانایی التیام بخشی و کاهش عملکرد دفاعی بدن بر علیه عفونت است؛ که هر دو مورد، توانایی اجرای تمرین و مسابقه را کاهش می دهند. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه سیستم ایمنی بدن (درصد ائوزینوفیل ها) در زنان کاراته کای نخبه و آماتور ایرانی با غیر ورزشکاران است. روش بررسی: تعداد 92 نفر زن با میانگین قد ( 5/592±164/03سانتی متر)، وزن (9/535±60/397 کیلوگرم) و سن (0/679±25/93 سال) در این بررسی شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب و بر اساس سطح نخبگی در کاراته، به 3 گروه نخبه(کلیه قهرمانان تیم های ملی و حامز رتبه در میادین بین المللی، آسیایی و جهانی)، آماتور(کلیه قهرمانان تیم های استانی و حائز رتبه در میادین ملی و استانی) و غیر ورزشکاران(کلیه افرادی که سابقه فعالیت ورزشی نداشتند و از لحاظ قد و وزن و سن شدبیه دو گروه اول بودند) تقسیم شدند. نمونه گیری خونی در آزمایشگاه تشخیص- طبی، طی هماهنگی در یک زمان معین از کلیه داوطلبان اخذ و سپس درصد ائوزینوفیل ها در آزمایشگاه ذکر شده اندازه گیری گردید. از آزمون آنالیز واریانس(ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه برای بررسی تفاوت سطوح نخبگی با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 22) استفاده شد. سطح معناداری نیز در سطح P > 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درصد متوسط ائوزینوفیل ها [میانگین±انحراف معیار] در زنان نخبه 0/06±0/13 ؛ آماتور : 0/12±0/18 و غیر ورزشکاران: 2/20±1/72 درصد بود؛ که به صورت معنی داری بین گروه ها متفاوت بود (P > 0/001) ا ما بین گروه های ورزشکاران نخبه و آماتور تفاوت معناداری وجود نداشت (P=0/957).نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق می توان گفت درصد ائوزینوفیل ها با انجام تمرینات کاراته کاهش یافته کهنشان دهنده اهمیت مراقبت های پزشکی و بالینی به ویژه در سیستم ایمنی در کاراته کاران می باشد.

کلیدواژه ها:

ائوزینوفیل ، کاراته ، نخبه ، آماتور