بررسی امکان توسعه و بهبود اراضی کشاورزی رامیان و سیاه جوی با روشهای مختلف استفاده بهینه از منابع آب

محدودیت منابع آب و شرایط نامساعد اراضی ، لزوم به کارگیری سیاست های متکی بر بهره برداری حداکثر و صحیح و استفاده از پتانسیل های آبی و خاکی منطقه را مطرح می نماید. لذا به منظور بهره وری مناسب از آب و خاک و افزایش راندمان بهره برداری از آن و در نهایت تولید بیشتر در واحد سطح با توجه به افزایش جمعیت و نیاز جامعه، اعمال مدیریت مناسب منابع آب در مناطق کشور امری الزامی است، تابتوان با ارائه راه حلهای مناسب جهت استفاده از آب موجود و ارائه الگوی کشت بهینه، سطح زیر کشت را تا حد ممکن افزایش داد. تحقیق حاضر با ارائه یک مدل کامپیوتری در تحلیل سیستمهای منابع آب، تامین و توسعه منابع آب در حوزه سیاه جوی – رامیان را بصورت مطالعه موردی ارائه می دهد. در این تحقیق امکان استاده بهینه از آب رودخانه های سیاه جوی و رامیان با احداث سد یا توسعه آببندانهای موجود، مورد بررسی قرار گرفته و با یک برنامه ریزی منسجم و ارائه مدل کامپیوتری و در نظر گرفتن کلیه پارامترهای متغیر، نظیر سطح زیر کشت، نیاز آبی الگوی کشت پیشنهادی، راندمان آبیاری، بارندگی، تبخیر و تعرق و … و با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی و اجتماعی، ارتفاع بهینه سدو سطح آببندان لازم تعیین می گردد. نتایج حاصل از این این مدل نشان داد که با احداث سد سیاه جوی با ارتفاع 20 از بستر متر و حجم مخزن mcm 10/10 و سد رامیان با ارتفاع 38 متر از بستر و حجم مخزن mcm 18/86 ، میتوان حدود 8000 هکتار از اراضی منطقه را تحت پوشش قرار داد.

کلیدواژه ها:

تحلیل سیستمهای منابع آب ، مدل کامپیوتری درمنابع آب ، ارتفاع بهینه سد ، ارزیابی اقتصادی