اثربخشی آموزش هوش معنوی بر سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 329

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IAHJ-2-3_004

تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: توجه به سرزندگی و نشاط دانشجویان به دلیل تاثیر نیرومند بر جنبه های مختلف زندگی تحصیلی آنها، بسیار مهم است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش معنوی بر سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری 1) ماه) با گروه کنترل بود که در زمستان 1394 انجام شد. در این پژوهش 30 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه گواه (n=15) و آموزش هوش معنوی (n=15) قرار گرفتند و با استفاده از نمونه برگ جمعیت شناختی، پرسشنامه سرزندگی تحصیلی و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی 18 سوالی ریف مورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت آموزش هوش معنوی قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. در پایان هر دو گروه مورد پس آزمون و 1 ماه بعد پیگیری قرار گرفتند و داده ها با استفاده از روش تحلیل اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه گواه و تحت آموزش، هوش معنوی تفاوت معناداری وجود دارد .(P<0/001) به طوری که، در گروه آزمایش میانگین نمرات پیش آزمون متغیرهای سرزندگی تحصیلی (25/47) و بهزیستی روانشناختی (69/06) در پس آزمون به ترتیب (30/80) و (76/07)افزایش یافته و در مرحله پیگیری نیز نسبتا ثابت بودند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش هوش معنوی در بهبود سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان موثر میباشد. بنابراین، توجه به این متغیرها در قالب دوره های آموزشی برای دانشجویان پیشنهاد میشود.

نویسندگان

سمانه محمدپور

گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

خاطره زینلی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان، شیراز، ایران

مسلم سیاهپوش منفرد

گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

بیژن پیرنیا

دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران