پیشنهاد الگوی حکمی– اجتهادی برای مطالعات بین رشته ای علوم سلامت و متون اسلامی

سابقه و هدف: امروزه توجه به علوم و روشهای تحقیق بین رشتهای در دانشهای مختلف مورد توجه قرار دارد. دانش سلامت و علوم مرتبط با آن نیز از این قاعده مستثنی نیست و نیازمند ابداع و استفاده از روشهای مطالعاتی بین رشتهای میباشد. در این مقاله الگوی حکمی-اجتهادی به عنوان الگویی که در مطالعات متعدد بین رشتهای پرستاری و علوم اسلامی استفاده شده است معرفی میگردد.مواد و روشها: الگوی حکمی- اجتهادی دارای سه قسمت عمده است: -1 توصیف یا تعریف انسان، وضعیت و یا مفهوم مورد نظر محققین در وضعیت مطلوب و استاندارد آن. -2 توصیف انسان، وضعیت یا مفهوم مورد نظر در وضعیت تحقق یافته یا موجود آن (هر آنچه اکنون وجود دارد). -3 تبیین، تشریح و نقد وضعیت موجود به مطلوب که در این مرحله دیدگاه ها و تکنیکهای تبدیل وضعیت موجود به مطلوب تشریح و توضیح داده میشوند. جهت صحت یافته ها در مطالعات کیفی از نظر اساتید و مقایسه با سایر متون اسلامی استفاده خواهد شد و برای روایی و اعتبار یافته های کمی، از شیوه های متداول در مطالعات کمی استفاده میشود.یافته ها: با استفاده از این الگو مطالعات متعددی در علوم انسانی و اجتماعی انجام شده و در علوم سلامت نیز مطالعاتی در حوزه نظریه پردازی پرستاری بر پایه این الگو انجام شده است.نتیجه گیری: این الگو به عنوان الگویی که قابلیت کاربرد در مطالعات بین رشتهای اسلام و علوم سلامت بخصوص در حیطه نظریهپردازی را دارد به خوانندگان جهت توسعه دانش سلامت معرفی میشود.

کلیدواژه ها:

روش شناسی ، اسلام ، علوم سلامت ، پرستاری ، الگوی حکمی اجتهادی