بررسی وضعیت مدیریت دانش و اثرات پیاده سازی مدیریت دانش در نیروگاههای برق آبی

امروزه دانش یک منبع ارزشمند و استراتژیک برای سازمان ها محسوب می شود جوامع فراصنعتی عمده ترین اتکای خود را بر دسترسی به دانش بیشتر و بروزتر استوار ساخته اند؛ تولید مستمر دانش با ارزش، سازماندهی و اشاعه آن در سراسر سازمان و بکارگیری آن در خدمات و در واقع مدیریت سرمایه های دانشی می تواند به سازمان منافع کیفی و کمی بی شماری ببخشد دراین مکتوب با مروری بر نتایج بررسی وضعیت اولیه مدیریت دانش که براساس مدل مدیریت دانش جاشاپارا در شرکت مدیریت منابع آب ایران در سال 1387 صورت گرفته بود و نشان دهنده عدم وضعیت مطلوب حلقه های خلق دانش سازماندهی دانش، تبادل دانش، و بکاربستم دانش در شرکت تحت مطالعه بود دفتر نظارت بر بهره برداری و بهینه سازی نیروگاههای برق آبی با اعتقاد به اینکه بزرگترین سرمایه سازمان منابع دانشی می باشند و مدیریت صحیح این منبع حیاتی رمز موفقیت می باشد با تکیه بر تجربیات و انطباق ان بر مفاهیم و نظریات علمی به بررسی اثرات پیاده سازی مدل مدیریت دانش با هدف بهبود مستمر در نیروگاهای برق آبی پرداخت و موفق گردید تجربه پیش روی را که از جمله نتایج آن می توان دستیابی به گوشه ای کوچک از چشم انداز مدیریت دانش یعنی اندوختن ، سازماندهی و بکاربستن آنچه می دانیم در جهت افزایش راندمان و بهره وری نیروگاههای برق آبی کشور در شبکه برق و تولید انرژی پاک را خلق کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، خلق دانش ، سازماندهی دانش ، تبادل دانش ، به کاربستن دانش ، بهبود مستمر