محمد حسن سنگتراش: کشت فراسرزمینی و امنیت غذایی ایران

کشت فراسرزمینی به معنای کاشت انواع محصول در سایر کشورها و واردات آن به ایران است که باعث جلوگیری از هدررفت آب شیرین و تامین امنیت غذایی است، با این حال مدیریت مطلوبی را تاکنون در این عرصه شاهد نبودیم

روسیه، قزاقستان، اوکراین، برزیل، جمهوری آذربایجان، ساحل عاج، غنا، ماداگاسکار، تانزانیا و ونزوئلا کشورهایی بودند که در حوزه کشت فراسرزمینی با ایران قصد همکاری داشتند و در برخی از این کشورها فعالیت هایی انجام شد

طبق برخی اخبار شش تولیدکننده ایرانی مجوز کشت فراسرزمینی گرفته و در کشورهای قزاقستان، ارمنستان، روسیه، برزیل و ونزوئلا مشغول فعالیت می باشند

بیش از ۱۸ میلیون هکتار از اراضی ایران زیرکشت محصولات کشاورزی قرار دارد و حدود ۸۵ درصد از آب شیرین کشور در حوزه کشاورزی مصرف می شود و کشور ما به سبب قرارگیری در کمربند خشک جهانی، تغییرپذیری شدید اقلیمی، بارش به میزان یک سوم متوسط جهانی، خشکسالی های متعدد و مصرف بالای آب، نیازمند ایجاد تنوع کشت در محصولات غذایی و کشاورزی به روش های متنوع است و کشت فراسرزمینی یکی از راهکارهای نجات ایران از بحران آب به شمار می آید

طبق فرمایش مقام معظم رهبری، محصولات آب بر باید در خارج سرزمین تولید شود و فضای کشاورزی داخلی به سمت محصولات راهبردی برود که این مهم باید با مطالبه گری نخبگان و فرهنگ سازی آن برای مردم و کشاورزان عزیز صورت بگیرد

از مهمترین مشکلات کشت فراسرزمینی هزینه حمل آن به داخل ایران است، این مهم نیازمند تامین زیرساخت های بندری در کشورهای مبدا و مقصد به ویژه در شرق افریقاست

در قاره افریقا ۸۷۰ میلیون هکتار زمین کشاورزی بکر وجود دارد که فرصت کشت ۲ تا ۳ مرتبه در سال را برای کشاورزان فراهم می کند، کمااینکه در بخش دام نیز می توان از کشورهایی نظیر تانزانیا، کنیا و آفریقای جنوبی گوشت گرم وارد کرد که این مهم توسط دولت در حال پیگیری است

مجددا و پیرو یادداشت های قبلی عرض می کنم، از مولفه های قدرت در قرن 21، حضور در افریقا و دارا بودن و حفظ آب شیرین و امنیت غذایی است

✅محمد حسن سنگتراش

✅پژوهشگر آزاد راهبردهای دفاعی-امنیتی در روابط بین الملل