شناسایی ابعاد آینده نگری در دانشگاههای علوم پزشکی استان مازندران

زمینه و هدف: هدف کلی پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد آینده نگری در دانشگاه های علوم پزشکی استان مازندران بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی انجام شد. روش بررسی: در بخش کمی از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری آن را در بخش کیفی، اساتید دانشگاه های علوم پزشکی استان مازندران به تعداد 20 نفر و در بخش کمی، مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران به تعداد 465 نفر تشکیل دادند که در بخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع تعداد 10 نفر و در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران، تعداد 210 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته آینده نگری با 56 سوال استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد. یافته ها: روایی صوری و محتوایی ابزار به تایید متخصصان رسید و پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ آن ها نیز بالای 7/0 محاسبه شد که مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که؛ آینده نگری دارای نه بعد پاسخگویی به نیازهای جامعه، درک مفهومی، سازگاری با تغییرات، چشم انداز استراتژیک، تصمیم گیری، استعدادیابی پژوهشی، توانمندسازی، حمایت پژوهشی و ساختار سازمان است. که بالاترین ضریب استاندارد (873/0) مربوط به بعد چشم انداز استراتژیک و پایین ترین ضریب استاندارد (548/0) مربوط به بعد تصمیم گیری است.

کلیدواژه ها:

آینده نگری ، دانشگاه علوم پزشکی ، مازندران