عناصر نمادین و کهن الگو های شازده کوچولو

داستان شازده کوچولو به عنوان بهترین اثر داستانی قرن 20 در فرانسه اثری قابل توجه و بررسی از ابعاد مختلف می باشد.نجات معجزه آسای سنت اگزوپری از سقوط در صحرایی در آفریقا،الهام بخش او در نوشتن این داستان نمادین و رمزآلود شده است.نوشتار حاضر کوششی است که به شیوه ی تحلیلی-توصیفی،در جهت تحلیل و واکاوی کهن الگو ها و نماد هایی که در داستان شازده کوچولو،اثر آنتوان دوسنت اگزوپری به کار رفته است،انجام شده است.کهن الگو های داستان شازده کوچولو،از نماد های اختصاصی اگزوپری نشات گرفته اند،یعنی نماد هایی که ساخته و پرداخته ی ذهن خلاق و هنری اگزوپری بوده اند.حوادث و رویداد های زندگی اگزوپری نیز،در استفاده از زبان نمادین توسط وی،بی تاثیر نبوده است.ازکهن الگو های این اثر می توان به خویشتن، ماندالا، آب، درخت و ... اشاره کرد. بعضی از کهن الگو های این اثر،نمود های مختلفی دارند از جمله ماندالا که به صورت های مختلف سیاره و مار چنبره زده و... نمود یافته و بعضی دیگر از این کهن الگو ها مانند به یک صورت و با نقش محدود تری نمودار گشته اند؛ پیر خردمند.

کلیدواژه ها:

شازده کوچولو ، کهن الگو ، نماد ، یونگ ، ناخودآگاه جمعی