ارائه الگوی ساختاری سرمایه فکری براساس یادگیری سازمانی در اعضای هیآت های ورزشی استان همدان

مقدمه: یادگیری منشا اصلی مزیت رقابتی است. یادگیری برای تغییر است، قابلیت یادگیری سازمانی، مجموعه ای از منابع یا مهارت های ملموس و غیر ملموس است که فرآیند یادگیری سازمانی را تسهیل می نماید (Alegre & Chiva., 2008). سرمایه فکری مجموعه ای از دارایی های دانش محور است که به یک سازمان اختصاص دارند و در زمره ویژگی های آن محسوب می شوند واز طریق افزودن ارزش به ذی نفعان کلیدی سازمان ،به طور قابل ملاحظه ای به بهبود وضعیت رقابتی سازمان منجر می شود (Norma 2005) . ابعاد سرمایه فکری عبارتند از: 1 سرمایه های انسانی و 2 سرمایه ساختاری Wang,2005 پژوهش حاضر به بررسی ارائه الگوی ساختاری سرمایه فکری براساس یادگیری سازمانی در هیآت های ورزشی استان همدان پرداخته است روششناسی: روش پژوهش از نوع الگوی ساختاری؛تحلیل مسیر است. جامعه مورد مطالعه، اعضای هیآت های ورزشی استان همدان به تعداد 210 نفر بودند که با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان 1970 تعداد 136 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه های استاندارد یادگیری سازمانی واتکینز و مارزیک 2002 و پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بنتیس 1997 بودند. میزان پایایی برای پرسشنامه یادگیری سازمانی 0/84 و میزان پایایی پرسشنامه سرمایه فکری 0/91 می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر استفاده شده است . نتایج: نتیجه تحلیل مسیر بیانگر این است که رابطه معنا داری بین ابعاد یادگیری سازمانی و سرمایه فکری برقرار است و بیشترین اثر مستقیم را می توان تحت عنوان اثر مستقیم یادگیری در سطح سازمانی در بعد یادگیری سازمانی بر سرمایه فکری عنوان نمود. و سرمایه انسانی به عنوان مهم ترین شاخص سرمایه فکری در این مدل شناخته می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، سرمایه فکری ، اعضای هیآت های ورزشی