بررسی کیفیت کود صنایع کمپوست بابل (مازندران)، آق قلا(گلستان) و رشت (گیلان) و مقایسه با استانداردها

چکیده زمینه و هدف: بخش اعظم پسماند­های شهری کشورمان را مواد فسادپذیر تشکیل می­دهد. کمپوست، بهترین گزینه جهت مدیریت این جزء پسماند می­باشد. به همین دلیل تعداد زیادی صنایع کمپوست در کشور احداث شده است. کود کمپوست تولیدی باید مطابق استانداردها باشد تا قابلیت استفاده جهت اصلاح و بهبود کیفیت خاک را داشته باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی کود کمپوست تولیدی صنایع مستقر در استان های مازندران، گلستان و گیلان و مقایسه آنها با استاندارها انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، عملیات نمونه برداری و آنالیز پارامترهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی ماهیانه یک بار در طی 3 ماه فصل بهار انجام شد تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، ورژن 16 انجام شد. یافته­ها: بر اساس نتایج، میانگین pH، قطر ذرات، فسفر، درصد مواد خارجی و فلزات سنگین در کمپوست های این شهرها پایین تر از حد مجاز استاندارد ایران، سازمان جهانی بهداشت و نظریه گوتاس بود. از نظر رطوبت و نسبت کربن به ازت، مطابق کمپوست درجه 2 بود. از نظر درصد کربن، مواد آلی و ازت در محدوده کمپوست درجه 1 استاندارد ایران و نظریه گوتاس و قابل قبول بود. از نظر کلیفرم های مدفوعی و سالمونلا در کلاس A و از نظر تخم انگل در کلاس B قرار داشت. نتیجه گیری:کیفیت کمپوست تولیدی در رده درجه 2 است، لذا جهت دستیابی به کمپوست درجه 1 نیاز است اقداماتی نظیر جداسازی در مبدا و بهره برداری اصولی تر از فرآیند کودسازی به عمل آید. نوع مقاله: پژوهشی  

کلیدواژه ها:

استانداردها ، فلزات سنگین ، کمپوست ، مواد آلی ، مواد زائد جامد ، هوموس