مطالعه ویژگی های فرمی نقش پرنده در فرش های عشایری و روستایی فارس (1200 تا 1397ه . ش)

قالی های عشایری و روستایی فارس به سبب نوآوری و خلاقیت در طراحی، جایگاه ویژه ایی در فرهنگ و هنر ایرانی دارند نقش پرنده از جمله نقوش مورد استفاده در فرش است، پرنده نقش جلوه های متنوع این نقش به شکل تلخیص شده و انتزاعی درقالی های عشایری، با توجه به تمایل آنان به تجرید و بازنمایی غیر واقع گرایانه از طبیعت )البته تا اندازه ایی تحت تاثیر تکنیک و مواد اولیه بافت( یافت می شود. در این پژوهش با توجه به دو متغیر فرمی )ساختار فرش و روابط نقوش(، به مطالعه ویژگی فرمی نقش پرنده در فرش های عشایری پرداخته شده است. پرنده فرمی نقش روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و جمع آوری - اطلاعات موردنیاز به روش کتابخانه ایی انجام گردیده است، به این منظور پنج مورد از فرش مناطق مختلف فارس) شامل: شکرلو، بهارلو،چرپانلو , عرب جنی، علی بیگی نیریز( که حدود یکصد سال قدمت دارند را بر مبنای موجودیت آنها در کتب معتبر، انتخاب و سپس دسته بندی و در نهایت تحلیل شده اند. در پرنده نتایج تحقیق نشان می دهد، طی دو صد سال گذشته، فراوانی نقش فرش عشایری چشم گیر بوده که این امر ملهم از زندگی و نگاه تمثیلی و انتزاعی به طبیعت بوده و دارای شاخصه های: استقلال نقش، نبودن در حاشیه، انفصال نقش و توجه ویژه به فضای مثبت و منفی در طراحی و جایدهی این نقش دارد

کلیدواژه ها:

فرش عشایری ، نقش پرنده ، ویژگی فرمی