بررسی پتانسیل آسیب پذیری و آلودگی منابع آب زیر زمینی با استفاده از روش دراستیک و خروجی های مدل Modflow (مطالعه موردی: دشت الشتر)

در سال های اخیر، فعالیتهای گسترده کشاورزی از یک سو باعث کاهش شدید جریان آبهای سطحی و افزایش بهره برداری از منابع آب زیرزمینی شده، و از سوی دیگر استفاده بی رویه از کودهای شیمیایی خطر آلودگی سفره های آب زیرزمینی را به شدت افزایش داده است. چنانچه مشکلات کمی آب با برنامه ریزی های جامع، و صرف هزینه های هنگفت بر طرف گردد، اما مشکلات کیفی آب مورد کم توجهی واقع شود، عملا با محدودیت استفاده و برداشت مواجه خواهیم شد. بنابراین، به منظور جلوگیری از آلودگی آب زیرزمینی، شناسایی مناطق دارای پتانسیل آلودگی ضروری و اجتناب ناپذیر است. با توجه به شرایط هیدروژیولوژیک و فعالیتهای انسانی دشت الشتر نقشه پتانسیل آسیب پذیری و آلودگی آبخوان، با استفاده از روشDRASTIC تهیه شد. در این تحقیق علاوه بر روش های آماری، زمین آماری، اندیس و همپوشانی که مبنای روشDRASTIC است، از خروجی های مدل شبیه سازی شده، آبخوان الشتر که از طریق مدل ریاضی MODFLOW استخراج گردید، نیز استفاده شد. سپس برای واسنجی روش دراستیک، نقشه بدست آمده از مرحله قبل با مقادیر یون نیترات اندازه گیری شده ی آبخوان مقایسه، و با بدست آوردن میزان همبستگی بین نقشه نیترات و نقشه پتانسیل آلودگی، میزان صحت روش بررسی گردید. شاخص آسیب پذیری دراستیک(DVI) برای آبخوان الشتر در دامنه 104 تا 151 محاسبه شد و وضعیت آسیب پذیری منطقه مورد مطالعه در کلاس کم تا متوسط قرار گرفت. محاسبات نشان دادکه 5/73 درصد از مساحت منطقه دارای پتانسیل آسیب پذیری متوسط و 5/25 درصد دارای پتانسیل آسیب پذیری کم می باشد. نتایج حاصل از واسنجی نشان داد، همبستگی بین غلظت نیترات(NO3) و شاخص آسیب پذیری دراستیک(DVI) در سطح 01/0 معنی دار است.واژه های کلیدی: آسیب پذیری، آلودگی منابع آب زیر زمینی، دراستیک، مدل Modflow، دشت الشتر