طرح ملی شناخت مناطق اکولوژیک کشور

شناخت اولین و ضروری ترین قدم جهت برنامه ریزی برای استفاده پایدار از منابع می باشد. در مورد منابع طبیعی، به ویژه مراتع کش ور، اطلاعات و ارقام مورد استناد عمدتا بر مبنای برآوردهایی است که در سالهای قبل از ‮‭1350‬ صورت گرفته است. طرح شناخت مناطق اکولوژیک کشور از سال ‮‭1368‬ با هدف تعیین عرصه های مناسب جهت احداث ایستگاهها و پایگاههای تحقیقات منابع طبیعی کشور، به ویژه در زمینه مرتع آغازگردید. در برنامه های اصلاح و احیای مراتع مبنای تدوین برنامه قلمرو تیپ های گیاهی می باشد، از این رو اطلاعات مناسب و دقیق از محدوده گسترش تیپ های گیاهی و همچنین گیاهان همراه تیپ که درطرح شناخت مناطق اکولوژیک محور بررسی ها را تشکیل می دهد می تواند علاوه بر اهدافی که از نقطه نظر برنامه ریزی مدیریت تحقیقات مرتع محقق نماید، کمک موثری نیز به مدیریت اجرایی مراتع کشور بنماید. از زمان آغاز طرح (سال ‮‭1368‬ ) تاکنون بخش اعظم کشور ( بیش از ‮‭135‬ میلیون هکتار)در قالب این طرح مورد مطالعه قرار گرفته است. در این طرح با انجام مطالعات صحرایی تیپ های گیاهی تعیین و فهرست گیاهان موجود در تیپها تهیه می گردد.نظر به این که هر تیپ گیاهی معرف عوامل عمده اکولوژیک موجود در آن می باشد تعیین تیپ های گیاهی می تواند نمادی از قابلیتها، استعدادها و امکانات طبیعی موجود در مناطق مختلف باشد.تدوین فهرست گونه های همراه تیپ های گیاهی مراتع اطلاعات ارزشمندی از عناصر گیاهی موجود در تیپها را ارایه می نماید. حضور و یا عدم حضور گونه های گیاهی ضمن معرفی شرایط اکولوژیکی منطقه، تاثیر شدت بهره برداری از مراتع را نیز نشان می دهد. تهیه و تدوین این اطلاعات بر مبنای تلفیق نقشه های مختلف موضوعی تیپ های گیاهی ، قابلیت اراضی، اقلیم و ... به صورت کتاب منتشر می گردد. مقیاس کار میدانی دراین طرح ‮‭50000:1‬ و نقشه ای که به پیوست کتاب منتشر می گردد در مقیاس ‮‭250000:1‬ است.