بررسی اثر تنظیم‏ کننده‏ های رشد و ریزنمونه‏ های مختلف برکال ‏زایی و اندام ‏زایی گل ‏راعی در شرایط درون شیشه ای

در این پژوهش اثر سطوح مختلف تنظیم‏کننده­های رشد و نوع ریز‏نمونه بر کالوس‏زایی و اندام‏زایی گل‏راعی در یک دوره 28 روزه مورد بررسی قرار گرفت. این ریز­نمونه­ها شامل ریشه، ساقه و برگ بود که از گیاهچه‏های استریل کشت ‏شده در محیط موراشیگ و اسکوگ (MS) تهیه شده و به محیط MS حاوی هورمون‏هایIAA ، پیکلورام، 2,4-D با غلظت (صفر، 5/0، 1، 2 میلی‏گرم بر لیتر) و BAP با غلظت (صفر، 4/0، 8/0 میلی‏گرم ‏برلیتر) در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاﱠ تصادفی با 5 تکرار و 5 ریزنمونه منتقل شده و در تاریکی، در دمای 23 در‏جه سانتی­گراد نگهداری شدند. بین سطوح تیمار‏های پیکلورام٬ BAP تفاوت معنی‏دار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس مشاهده‏ شد. بین سطوح تیمار‏های IAA، BAP و همچنین اثر متقابل دو فاکتور تفاوت معنی‏دار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس، تعداد شاخه و تعداد ریشه مشاهده‏ شد. بین سطوح تیمار‏های 2,4-D٬ BAP و همچنین اثر متقابل دو فاکتور تفاوت معنی‏دار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس و تعداد شاخه مشاهده‏ شد. بیشترین اندازه کالوس در تیمار 5/0 میلی­گرم بر لیتر پیکلورام و 4/0 میلی­گرم بر لیتر BAP (5 میلی­متر) از ریزنمونه ساقه به وجود آمد. بیشترین تعداد شاخه (83 شاخه) از ریز­نمونه برگ در تیمار 4/0 میلی‏گرم بر لیتر BAPبدست آمد. بالاترین تعداد ریشه (91 ریشه) در تیمار 2 میلی­گرم برلیتر IAA در ریزنمونه برگ مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

به نژادی گیاه ، ریزازدیادی ، کشت بافت ، گیاه دارویی