پاسخ اسپیرولینا پلاتنسیس به رشد در سطوح افزایش یافته دی‏اکسید‏کربن و گاز خروجی

  مقدمه: میکروارگانیسم‏های فتوسنتز کننده به دلیل توانایی‏شان در به دام انداختن دی اکسید کربن، پتانسیل خوبی در تثبیت دی اکسید کربن حاصل از منابع مختلف، از جمله گاز خروجی کارخانه‏های صنعتی، به عنوان منبع کربن دارند. در سال‏های اخیر با افزایش روز افزون گازهای گلخانه ای به ویژه دی اکسید کربن تلاش‏های زیادی برای بررسی امکان کاهش تولید دی اکسید کربن از کارخانجات صنعتی با استفاده از میکروارگانیسم‏ها انجام شده است .   مواد و روش ‏‏ ها: به منظور دستیابی به این هدف، پاسخ رشد سیانوباکتری اسپیرولینا تحت تیمار با غلظت‏های مختلف دی اکسید کربن (036/0 تا 10 درصد) و نیز گاز خروجی از دودکش در مقیاس آزمایشگاهی مطالعه شد. برای ایجاد مقادیر مورد نظر دی اکسید کربن از کمپرسور هوا و کپسول دی اکسید کربن استفاده شد .   نتایج: بالاترین غلظت تولید بیومس در غلظت 8 درصد گزارش شد. همچنین، رشد این سیانوباکتری تحت تیمار با گاز خروجی از دودکش نیز مشاهده شد، اگرچه میزان تولید بیومس در این تیمار تا حدی کاهش یافت. شایان ذکر است محتوی لیپید تام آن با افزایش غلظت دی اکسید کربن از میزان موجود در جو تا 4 و6 درصد به ترتیب 5/14، 8/15 و 16 درصد وزن خشک محاسبه شد. در مقابل محتوی پروتئین تام آن با وجودی که مقدار قابل توجهی به دست آمد، حدود 46 درصد وزن خشک، ولی در تیمارهای مختلف تغییر قابل ملاحظه‌ای مشاهده نشد .   بحث و نتیجه ‏ گیری: هدف از انجام این مطالعه، بررسی امکان رشد این میکروارگانیسم با استفاده از دی­اکسید کربن موجود در گاز خروجی کارخانجات صنعتی بود و نتایج بدست آمده از آن نشان داد که ارگانیسم تحت بررسی پتانسیل خوبی برای تثبیت زیستی دی اکسید کربن از منابع مختلف، به ویژه گاز حاصل از احتراق، داشته و نیز به واسطه محتوی پروتئینی بالا به عنوان کاندید خوبی برای تولید پروتئین تک یاخته مطرح می‌باشد .  

کلیدواژه ها:

تثبیت زیستی دی اکسید کربن ، تولید بیومس ، گاز دودکش ، اسپیرولینا پلاتنسیس ، پروتئین تام ، لیپید تام