تاثیر یک دوره تمرین با تردمیل بر سطوح کورتیزول و تستوسترون موش های صحرایی نر به دنبال استرس جدایی از مادر

مقدمه در سال­‌های اخیر داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب بسیاری مورد استفاده قرار گرفته­‌اند که اکثرا دارای اثرات جانبی جدی بوده و به احتمال زیاد کیفیت زندگی بیماران را نیز تحت تاثیر قرار می­‌دهند. در این زمینه تمرینات ورزشی می­‌تواند بعنوان یک روش درمانی غیردارویی برای افسردگی و اضطراب توصیه شود. مواد و روش­‌ها در پژوهش حاضر، 48 بچه موش نر به عنوان آزمودنی‌های تحقیق انتخاب شدند و از روز 2-14 به مدت 180 دقیقه از مادرشان جدا شدند. سپس برای تعیین گروه‌های تجربی و کنترل، در روز 21 این موش‌ها به‌صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه‌ها شامل کنترل، با استرس جدا شدن از مادر، تردمیل، فلوکستین بود. گروه­‌ها از روز 2-14 جدایی از مادر را تجربه کردند بجز گروه شاهد که از همان ابتدا به همراه مادر نگهداری می‌شدند. گروه­‌های تمرینی، از روز 21 ام تولد، شروع به تمرین روی تردمیل کردند. سپس سطوح تستوسترون و کورتیزول تمامی گروه­‌ها اندازه‌­گیری شد و داده­‌های بدست آمده مورد آنالیز آماری با روش­‌های آماری t-test و Anova، در سطح معنی‌­داری 05/0P<، قرار گرفتند. یافته­‌ها نتایج نشان داد استرس جدایی از مادر، بصورت معنی­‌داری، سطوح کورتیزول را افزایش و سطح تستوسترون را کاهش داده است. از طرفی ورزش اجباری، در مقایسه با گروه با استرس جدایی از مادر و گروه فلوکستین موجب افزایش تستوسترون و کاهش قابل ملاحظه کورتیزول شده است. نتیجه‌­گیری نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که تمرینات ورزشی، در دوران نوجوانی، موجب کاهش استرس شده و سبب کاهش رفتارهای افسردگی و اضطراب در بزرگسالی می­شود.

کلیدواژه ها:

Testosterone ، Cortisol ، treadmill ، maternal seperation ، Rat ، تستوسترون ، کورتیزول ، تردمیل ، جدایی از مادر ، موش صحرایی