کاربرد پزشکی مشک و بازتاب آن در نظم فارسی

مشک گذشته از کاربردهای دیگرش به عنوان نوعی مادّه عطری و یا رنگی، گونه‌ای داروی عطری و حیوانی است و جزء ادویه مفرده به حساب می‌آید که در درمان انواع بیماری‌ها از آن بهره می‌برده‌اند. این ویژگی‌های مشک، مورد توجه دسته‌ای از سرایندگان فارسی هم قرار گرفته است و آنان، گاه این خواص را در شعر‌های خود بازتاب داده‌اند. در این پژوهش به کاربرد‌های مختلف و بسیار گسترده دارویی و پزشکی مشک و انعکاس آن در ادب منظوم فارسی و در نتیجه شرح و روشنگری برخی سروده‌ها و ابیات و کنایات و استعارات و... پرداخته شده است. البته خواص دارویی بی‌شمار دیگری نیز برای این ماده ذکر کرده‌اند که در اینجا برای دور نشدن از جنبه ادبی مقاله، از آوردن آن‌ها پرهیز نموده‌ایم.

کلیدواژه ها:

مشک ، کاربرد پزشکی ، مرهم ، زخم ، کافور ، زکام ، مزاج