نگاه وحی به شاعر، با تکیه بر سوره شعرا
محل انتشار: فصلنامه ادب عربی، دوره: 5، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 175
فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JALIT-5-1_004
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
آیات ۲۲۴-۲۲۶ سوره شعرا به شاعرانی پرداخته که پیروی گمراهان از آنان، سرگردانی در هر کوی و برزن و سخن بدون عمل را از ویژگیهای آنان برشمرده است. این آیات شریفه برای برخی، این شبهه را به وجود آورده است که در قرآن شاعران نکوهش شدهاند و با شعر و شاعری مخالفت شده است. این پژوهش، به بررسی و نقد این شبهه و پاسخ به این سوال میپردازد که نظر صحیح قرآن در مورد شاعران چیست؟ توجه به تخصیص آیه پایانی سوره شعرا، فضای سیاه شعر در زمان نزول، شعر به عنوان گونهای از کلام، بزرگداشت شاعران در احادیث پیامبر (ص) و امامان معصوم علیهمالسلام و همچنین بدست دادن تفسیر صحیح از آیات مورد بحث، مولفههایی هستند که نگارندگان به منظور روشن شدن بحث به آنها پرداختهاند. حاصل کلام اینکه قرآن نه تنها شاعران را به صورت موجبه کلیه نکوهش نمیکند، بلکه رسالتهای مهمی نیز برای آنها قرار داده که از جمله آنها سرودن اشعار با درونمایههای توحیدی، موعظه و دعوت مردم به حق است.
نویسندگان
حسن رضایی
استادیار دانشگاه تهران پردیس فارابی
علی تمسکی بیدگلی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث