اثربخشی آموزش با الگوی کاوشگری بر هیجانهای تحصیلی دانشآموزان ابتدایی در درس علوم تجربی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش با الگوی کاوشگری بر هیجانهای تحصیلی دانشآموزان دوره ابتدایی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و گروه گواه بود. دو کلاس و هریک به تعداد ۳۲ نفر از جامعه آماری دانشآموزان پسر پایه پنجم ابتدایی ناحیه دو شهر سنندج به عنوان گروه های آزمایش و کنترل با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. جهت جمعآوری داده از پرسشنامه سنجش هیجانهای تحصیلی دانشآموزان دوره ابتدایی، استفاده شد. آموزش به شیوه کاوشگری طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقهای در پنج هفته متوالی برای دانشآموزان گروه آزمایش برگزار گردید. گروه کنترل تحت آموزش با شیوه سنتی قرار داشتند. دادهها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره درسطح ۰۵/۰>p نشان داد؛ بین دو گروه از لحاظ متغیر وابسته ترکیبی (هیجانهای تحصیلی کلاس) تفاوت معنیدار آماری وجود دارد. تحلیل کوواریانس یک راهه در متن مانکووا نشان داد؛ بین گروههای آزمایش و کنترل از لحاظ نمرات پسآزمون هیجانهای مختلف کلاس درس، تفاوت معنیدار وجود دارد. تدریس به شیوه کاوشگری توانسته است سبب افزایش هیجان مثبت لذت و کاهش هیجانهای منفی اضطراب و خستگی دانشآموزان گروه آزمایش در موقعیت کلاس درس شود.  

کلیدواژه ها:

الگوی کاوشگری ، هیجانهای تحصیلی ، درس علوم تجربی