اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های اجتماعی و سازگاری (اجتماعی، عاطفی و تحصیلی) کودکان دچار نقص توجه/بیش فعالی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های اجتماعیو سازگاری (اجتماعی، عاطفی و تحصیلی، کودکان دچار نقص توجه و بیش فعالی شهرشیراز بود. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۵۰ نفر از دانش آموزان ابتدایی بود که به دلیلمشکل بیش فعالی در اداره بهزیستی شهرستان شیراز دارای پرونده معلولیت بودند. روشپژوهش با توجه به اثربخش بودن آن و نیاز به اجرای جلسات آموزشی، نیمه تجربی و ازنوع پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمایش بوده است. نمونه آماری پژوهشاز بین کودک پسر ۷ تا ۱۰ سال مبتلا به اختلال کمبود توجه تشکیل می دادند دارای کودکمعلول تشکیل می دادند به صورت هدفمند و با استفاده از فرمول کوکران از میان کلیه کودکانانتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (گروه کنترل ۱۵ نفر و گروه آزمایش ۱۵نفر، گمارده شدند. ابزار مورد ا ستفاده در این پژوهش، پرسشنامه سازگاری سینها وسیگ و پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون بود. پس از انتخاب تصادفی گروه هایآزما یش و کنترل، ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس به آموزش دهجلسه ای برای گروه آزمایش پرداخته شد و پس از آموزش ها مجددا پرسشنامه ها را بهواسطه گروه نمونه تکمیل نمودند، در سطح آمار استنباطی با استفاده از روش تحلیلکوواریانس تجزیه وتحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجانبرمهارت اجتماعی و سازگاری کودکان دچار نقص توجه- بیش فعالی تاثیر معناداری دارد،آموزش تنظیم هیجان برابعاد مهارت های اجتماعی کودکان دچار نقص توجه -بیش فعالیتاثیر معناداری دارد و آموزش تنظیم هیجان برابعاد سازگاری کودکان دچار نقص توجه -بیش فعالی تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، مهارت های اجتماعی ، سازگاری ، کودکان دارای نقص توجه و بیش فعالی