ناسیونالیسم و اسلام گرایی در تعاملات فراملی ایران معاصر

ایدئولوژیک موثر در تعاملات فراملی ایران طی قرن اخیر چه بوده اند؟ در پاسخ، مقاله درباره دو مفهوم ناسیونالیسم و اسلام گرایی تمرکز دارد. ناسیونالیسم باستان گرا در دوران پهلوی اول و دوم، ناسیونالیسم لیبرال در دوران نهضت ملی، و ناسیونالیسم مذهبی در دوران جمهوری اسلامی سه چهره مهم ناسیونالیسم ایرانی اند که هر یک به نحوی در تنظیم مناسبات فراملی ایران نقش داشته اند. ناسیونالیسم، با وجود جهت گیری های مختلف، نقش مهمی در بازسازی هویت ملی و تحکیم خودباوری و استقلال کشور داشته است. پس از انقلاب اسلامی، ناسیونالیسم غالبا تحت الشعاع اسلام گرایی قرار داشته و ایدئالیسم اسلام گرا در عرصه مناسبات جهانی کشور ظهور پررنگی یافته است. نکته کلیدی مورد تاکید رهبران جمهوری اسلامی این بوده که دولت در عرصه سیاست خارجی بایستی روی تکلیف و رسالت اسلامی اش تمرکز کند. به این منظور، جمهوری اسلامی با توجه به نابرابری ها و مناسبات سلطه جاری در عرصه بین الملل علنا با وضع موجود سیاست بین الملل مخالفت کرده و خواستار تغییرات به منظور برقراری عدالت بین المللی شده است

کلیدواژه ها:

تعاملات فراملی ایران ، مشروطیت ، سکولاریسم ، ناسیونالیسم ، باستان گرایی ، ناسیونالیسم لیبرال ، اسلام گرایی ، استقلال و حاکمیت ملی ، غرب ستیزی ، مسئله فلسطین