بررسی فلوریستیک جنگل های حفاظت شده مازی بن و سی بن رامسر در طول شیب ارتفاعی (۳۰۰ تا ۲۳۰۰ متر)

جنگل های مازی بن و سی بن با وسعت تقریبی بالغ بر ۱۵۰۰۰ هکتار در فاصله حدود ۶۰ کیلومتری جنوب شهرستان رامسر، در گستره ارتفاعی ۳۰۰ تا ۲۳۰۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. وجود اکوسیستم های گوناگون رودخانه ای، جنگلی، مرتعی و گذار (اکوتون) در این منطقه، شرایط زیست محیطی مناسبی برای حضور انواع گونه های گیاهی و جانوری فراهم نموده است. به منظور حفظ ذخایر ژنتیکی موجود، منطقه مزبور در سال ۱۳۸۱ به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شده است. مطالعه حاضر در سال های ۱۳۸۸-۱۳۸۹ در این منطقه با استفاده از یک ترابرش نمونه برداری از ارتفاع پست تا کوهستانی (با حدود ۲۰۰۰ متر اختلاف ارتفاع) انجام شد و سه قطعه نمونه در هر فاصله ارتفاعی ۱۰۰ متری برداشت شد و در نهایت، اطلاعات فلوریستیک از ۶۳ قطعه نمونه جمع آوری گردید. تعداد کل ۳۳۹ آرایه متعلق به ۲۳۵ جنس و ۸۰ خانواده گیاهی شناسایی شد. دولپه ای ها با ۲۶۸ آرایه غنی ترین گروه هستند و تک لپه ای ها با ۵۸، نهانزادان آوندی با ۱۱ و بازدانگان با ۲ آرایه حضور دارند. میزان تغییرات اشکال زیستی در طول شیب ارتفاعی بین چهار دامنه ارتفاعی بررسی شد. همی کریپتوفیت ها شکل زیستی چیره بودند و ۴۰ درصد فلور منطقه را شامل می شوند. از میان آرایه های شناسایی شده ۱۵ آرایه انحصاری یا تقریبا انحصاری بوده است. از نظر کورولوژی، بیشترین سهم مربوط به عناصر اروپا- سیبـری (۸/۲۳ درصد) و پـس از آن چند ناحیه ای (۹/۱۹ درصد)، اروپا-سیبری/ایرانی-تورانی (۳/۱۹ درصد) و اروپا- سیبری/ایرانی-تورانی/مدیترانه ای (۶/۱۶ درصد) هستند.

کلیدواژه ها:

جنگل هیرکانی ، فلوریستیک ، کوروتیپ ، شکل زیستی ، مازی بن و سی بن ، استان مازندران