ناتوانی در زایش یا زایش ناتوانی: کاوشی کیفی از پیامدهای روان شناختی ناباروری در زنان نابارور

هدف: هدف این پژوهش بررسی پیامدهای روان شناختی ناباروری بر زنان نابارور بود. روش: پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد کیفی و روش نظریه زمینه ای انجام شد. نمونه در این مطالعه ۲۱ نفر از زنان نابارور بودند که با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب و مطالعه شدند. فرایند نمونه گیری نظری تا اشباع داده ها ادامه یافت. ابزار اصلی این مطالعه مصاحبه بود و  اطلاعات جمع آوری و تحلیل داده ها به شیوه کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد پیامدهای روان شناختی ناباروری به ترتیب عبارتند از: ۱.درماندگی درمانی ۲.احساس پوچی ۳.خودسرزنشگری ۴.برون ریزی هیجانات شدید منفی ۵.اختلالات روان شناختی ۶.مصرف داروی اعصاب ۷.افکار خودکشی ۸. انزواطلبی ۹.مشاجره با همسر به خاطر احساس تنهایی ۱۰.خانه های سوت و کور. به نظر می رسد زنان نابارور وضعیت روان شناختی نامساعدی را تجربه می کنند. نتیجه گیری:  یافته ها شامل ۶ مقوله اصلی و یک مقوله هسته تحت عنوان زایش ناتوانی شد. زایش ناتوانی اشاره به این مفهوم دارد که زنانی که تجربه ناباروری دارند به مرور زمان و به دلیل مواجهه با پیامدهای ناباروری ممکن است در بقیه جنبه های زندگی خود نیز احساس ناتوانی داشته باشند. تبیین نتایج به طورکلی نشان دهنده وجود «زایش ناتوانی» و احساس پوچی در جامعه هدف بوده است که نهایتا منجر به اختلالات روان شناختی، مصرف داروهای روانپزشکی و خانه های سوت و کور می شود.

کلیدواژه ها:

Infertility consequences ، increased inability ، therapeutic helplessness ، پیامدهای ناباروری ، زایش ناتوانی ، درماندگی درمانی