نقش نخبگان و دانشگاهیان در مقابله با افراط گرایی

خاورمیانه از یک دهه قبل به ویژه در پی تهاجم نظامی آمریکا به عراق، با افزایش جریان های افراطیمواجه شده است. افراط گرایی که از دل بنیادگرایی اسلامی بیرون آمده از لحاظ ایدئولوژیک، با شکلاسلامی ایدئولوژی محافظه کاری سنتی افراطی در جوامع اسلامی است. به همین دلیل، افراط گرایانبه سادگی براساس ظاهر آیات قرآن و بدون تفسیر عالمان دینی حکم جهاد می دهند و مسلمانانی راکه مانند آن ها نمی اندیشند کافر یا مشرک قلمداد می کنند. آثار هولناک تندروی ها، خشونت ها وجنایات روزافزون گروه های تکفیری، لزوم مبارزه صحیح و سریع با این پدیده شوم و ریشه کننمودن این آفتی را که ابعاد و دامنه آن رو به گسترش است، دوچندان می کند.گرچه افراد مختلفدر جامعه هریک به نسبت های متفاوت می توانند در مهار این بحران اثرگذار باشند، اما نقشنخبگان دانشگاهی در این میان بسیار پررنگتر از سایر اقشار جامعه است. پژوهش حاضر با روشتوصیفی- تحلیلی و با رویکرد کتابخانه ای به بررسی نقش نخبگان و دانشگاهیان در مقابله باافراطگرایی پرداخته است. گرایش افراد به خشونت و افراط را بیان می دارد و با نظر به تلاشدشمنان برای ایجاد اسلام هراسی و ترسیم چهره ای غیرواقعی از مسلمانان در اذهان عمومی، برخیاز مسوولیت های علمای دین همچون: تبیین مواضع اسلام در خصوص تکفیر دیگران و تعدی بهحقوق آن ها، بازگو نمودن حقیقت اسلام و تسامح و عطوفت اسلامی، نهادینه کردن آموزه های دینیدر افکار جامعه، اصلاح مناهج تعلیم و تربیت اسلامی مطابق با نیاز روز ،آموزش دانش آموختگانیآگاه و ... را در مواجهه با این بحران ها برمی شمرد.

کلیدواژه ها:

مقابله با افراط گرایی ، خشونت و افراط گرایی ، نخبگان ، دانشگاهیان