بررسی فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدیریت بازاریابی محصولات کشاورزی استان زنجان

هدف کلی تحقیق حاضر بررسی جایگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدیریت بازاریابی محصولات کشاورزی استان زنجان می باشد.. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارشناسان بخش های اجرا، ترویج، آموزش و تحقیق شاغل در سازمان جهاد کشاورزی و مراکز تحقیقاتی و آموزشی استان زنجان می باشد. تعداد کل جامعه آماری ۳۰۸ نفر می باشد که با با استفاده از جدول کوکران ۱۷۱ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. آنالیز اطلاعات بدست آمده از پاسخگویان نشان داد مهمترین عامل بازدارنده در بکارگیری ICT در بازاریابی محصولات کشاورزی به ترتیب "نبود آموزش های کافی در خصوص فناوری اطلاعات" با ضریب تغییرات ۰/۲۹۷، " تمایل به بازاریابی سنتی محصولات کشاورزی" با ضریب تغییرات ۰/۳۲۰، و "عدم دسترسی آسان به برخی اطلاعات" با ضریب تغییرات ۰/۳۲۱ می باشند. بر اساس نتایج به دست آمده، کسب اطلاعات درخصوص مراکز فروش محصولات کشاورزی با ضریب تغییرات ۰/۲۰۶، ارتباط با تولیدکنندگان در استان ها با ضریب تغییرات ۰/۲۰۸، کسب اطلاعات درخصوص نیازهای مشتریان با ضریب تغییرات ۰/۲۱۰ و کسب اطلاعات درخصوص میزان خرید و فروش محصولات با ضریب تغییرات ۰/۲۱۳ در مدیریت بازاریابی در شرایط ایده آل به ترتیب در اولویت های اول تا چهارم قرار دارند. سرمایه گذاری و تقویت مراکز کامپیوتری مراکز روستایی، سازماندهی کشاورزان در کانون های بازاررسانی و به رسمیت شناختن آنها، تقویت شرکت های خصوصی فعال در حوزه بازاریابی محصولات کشاورزی، اهمیت دادن رسانه های جمعی به ویژه تلویزیون مراکز استان ها به آموزش عمومی بازاررسانی محصولات کشاورزی و ارتباط آن با فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات، توجه مراکز دانشگاهی و علمی کشور به موضوع نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات و بازاررسانی محصولات کشاورزی و اختصاص رشته های علمی به این موضوع و همچنین انتشار کتب و نشریات در سطح وسیع از سوی نهادهای مسئول از جمله وزارت جهاد کشاورزی، اختصاص ردیف بودجه استانی به مسایل فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات، از جمله پیشنهادهای این تحقیق می باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، مدیریت بازاریابی ، محصولات کشاورزی ، زنجان