مقایسه مدلهای فروش انرژی تولیدی توسط منبع خورشیدی برای یک ریز شبکه

با رشد مصرف الکتریکی و تقاضا برای کیفیت بالاتر برق مصرفی، صنعت برق به سوی استفاده ازفناوری های جدید سوق یافته است. از سوی دیگر روند روبه رشد خصوصی سازی، رقابتی شدن بازار برق و تبدیل سرمایه گذاران بزرگ به سرمایه گذاران کوچک، مدیران صنعت برق را بر این می دارد تا بیش از پیش به افزایش توان تولیدی و تجهیزات شبکه با حداکثر بازدهی انرژی و حداقل هزینه بهره برداری توجه کنند .وجود شبکه های گسترده ی انتقال انرژی الکتریکی از نقاط دوردست به مراکز مصرف، یکی از شاخصه های شبکه های برق جهان است. یکی از راهکارهای پیش رو برای غلبه برمشکلات شبکه توزیع کنونی، استفاده از منابع انرژی پراکنده می باشد .تولید برق در نزدیکی محل مصرف، علاوه بر کاهش تلفات در سیستم، می تواند انعطاف بیشتری برای ارائه خدمات گوناگون به مصرف کنندگان پدید آورد .یکی از روش های تجمیع منابع تولید پراکنده، مفهومی نوین به نام ریزشبکه است .این پایان نامه به بررسی هماهنگی احتمالاتی منابع انرژی توزیع شده )DERs(۱ در یک ریز شبکه ی جزیره ای با درنظر گرفتن عدم قطعیت مربوط به این منابع می پردازد. در این راستا، یک مدل اقتصادی، با مجموعه ای ازسناریوهای معتبر در راستای در نظر گیری عدم قطعیت بار و منابع تولید انرژی بادی و خورشیدی توسعه یافته است. عدم قطعیت از طریق ترکیبی از یک مدل بهینه سازی تصادفی و در نظر گیری رزرو مدل شده است .این مدل همچنین هزینه های قطع بار ساعتی را برای انواع مصرف کنندگان به عنوان معیاری برای تعیین میزان بار احتمالی قابل قطع در نظر گرفته است. به عنوان مثال مشخص می کند که ارزش قابلیت اطمینان بار پایه کدام مصرف کننده به اندازه کافی پایین است تا بتوان آن را در صورت نیاز کنار گذاشت. یک مورد مطالعاتی با استفاده از ریز شبکه مبنا مدل شده است؛ نتایج عددی بهره برداری هماهنگ از منابع انرژی توزیع شده ، مزایای قابل توجهی را از نظر هزینه های بهره برداری و امنیت سیستم نشان می دهد. این هماهنگی احتمالاتی باعث کاهش توان اضافی بوجود آمده توسط اتصال ژنراتورهای قابل کنترل و بار قابل قطع ساعتی می شود.

کلیدواژه ها:

ریز شبکه ، تقاضا ، بازار برق ، تولید پراکنده