توهین در فضای مجازی

قدمت جرم به قدمت خود انسان و قدمت جرم رایانه ای به قدمت رایانه باز می گردد . بزهکاری رایانه ای یا بزهکاری مدرن (به عنوان یکی از انواع جدید بزهکاری در حقوق ایران و بین الملل) راشاید بتوان به اعتبار نیاز به یک هوش خلاق وپویا در ردیف جرائم فسفری که توسط افراد هوشمند رخ می دهد ، دانست . تما میت جسمانی ومعنوی اشخاص همیشه قابل احترام بوده است ویکی از جرائم علیه شخصیت افراد جرم توهین می باشد که به تازگی نیز از طریق رایانه در سطح گسترده ای ارتکاب می یابد . موردی که در قانون جرایم رایانه ای التفاتی به آن نشده است . از این رو در برسی توهین رایانه ای نا گریز از رجوع به فصل پنجم قانون جرایم رایانه ای (مصوب 1388) تحت عنوان هتک حیثیت و نشر اکاذیب خواهیم بود . به نظر می رسد مقصود قانون گذاراز آوردن حرف ((و)) بین دو عنوان هتک حیثیت و نشر اکاذیب جدا کردن این دو جرم بوده است نه هتک حیثیت از طریق نشر اکاذیب ، چرا که هتک حیثیت مصادیق دیگری نیز دارد از قبیل توهین ، قذف وافترا . لذا قانون گذار در استفاده عمدی از این عنوان در ابتدای فصل پنجم قا نون جرایم رایانه ای در صدد تحت پوشش قرار دادن کلیه مصادیق هتک حرمت بوده است . بنا بر این نیازی به نام بردن از مصادیق بی شمار هتک حرمت که یکی از آنها نیز توهین می باشد احساس نشده است . از آنجا که پدیده جرائم رایانه ای مرز نمی شناسد (جی آیکاو، 1383:ص 15) ، هم چنین به دلیل ویژگی های خاص جرایم رایانه ای (گستردگی، فراوانی ، وقوع آسان ، تنوع و ...)اهمیت توهین در فضای مجازی به عنوان جرمی مطلق که در تحقق آن باید اظهار اهانت آمیز از طریق رایانه صورت گیرد و مخاطب توهین فردی حقیقی ، زنده ومعین باشد ، نمایان می شود. که می توان طبق ماده ((16)) قانون جرایم رایانه این عمل را جرم دانسته و مرتکب را در محل وقوع نتیجه محاکمه و مجازات نمود.