تعیین آستانه طول روز و دمای تجمعی مورد نیاز برای تشکیل سوخ در برخی از تودهها و ارقام پیاز در شرایط اقلیمی کهگیلویه(بهمئی

پیاز یکی از مهمترین سبزیهای بومی ایران میباشد. علیرغم اینکه برای اکثر ارقام دنیا آستانه طول روز و دمای تجمعی برای تشکیل سوخ کاملا تعیین شده است اما تاکنون هیچ تحقیقی در این موارد در کشور ما انجام نشده است. به منظور تعیین حداقل طول روز و حداقل دمای تجمعی مورد نیاز برای تشکیل سوخ و معرفی رقم(ارقام) سازگار با شرایط آب و هوایی شهرستان کهگیلویه پژوهشی به شرح زیر بر روی چندین توده پیاز ایرانی انجام شد. در این پژوهش اثرات درجه حرارت تجمعی و طول روز همچنین قطر سوخ،قطر گردن، نسبت قطر سوخ به قطر گردن، وزن سوخ، عملکرد ماده خشک، درصد وزنی دوقلوها مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پنج توده از پیازهای بومی ایران به نام پیاز سفید بهبهان، قرمز همدان، درچه اصفهان،پادوک دهدشت، قرمز رامهرمز و رقم گلما، در مهرماه سال 1387 در شرایط مزرعه کاملا محصور و تحت کنترل به صورت خطی در خزانه با دست بذرپاشی و در اوایل بهمن ماه به زمین اصلی منتقل شدند. نتایج آزمایش نشان داد که آستانه طول روز برای تشکیل سوخ در این توده ها و رقم از 12 ساعت و 28 دقیقه تا 13 ساعت و 6 دقیقه و دمای تجمعی از 1605 تا 1768 درجه روز رشد متفاوت میباشد، همچنین توده پادوک دهدشت و رقم گلما به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد، قطر سوخ، قطر گردن و وزن سوخ را به خود اختصاص دادند. توده درچه اصفهان و سفید بهبهان به ترتیب بیشترین و کمترین درصد دوقلویی را و توده بهبهان به ترتیب بیشترین و کمترین درصد دوقلویی را و توده بهبهان بیشترین و رامهرمز کمترین عملکرد ماده خشک را دارا بودند.بر اساس نتایج این تحقیق به علت تشکیل سوخ و سازگاری توده سفید بهبهان، قرمز رامهرمز، درچه اصفهان، پادوک دهدشت، قرمز همدان و رقم گلما برای کاشت در شهرستان کهگیلویه(بهمئی) توصیه می شوند

کلیدواژه ها:

پیاز ، طول روز ، سوخ ، عملکرد