تاثیر درمان رابطه والد- فرزند بر تنیدگی و توانمندی والدین دارای فرزند دچار اختلال کاستی توجه/ فزون کنشی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 221
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FCP-8-1_002
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1400
چکیده مقاله:
بهره برداری والدین از مجازات خشن و نبود رابطه گرم و عاطفی مناسب میان والدین و کودک پیش بینی کننده بسیاری از مشکلات کودکان و والدین و کاهش توانمندی آن ها است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان رابطه والد- فرزند بر تنیدگی و توانمندسازی خانواده های دارای فرزند دچار اختلال کاستی توجه / فزون کنشی است. این پژوهش جزء طرح های آزمایشی تک آزمودنی با خطوط پایه چندگانه است. از میان همه خانواده های دارای فرزند دچار اختلال کاستی توجه/ فزون کنشی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر سنندج چهار نفر از والدین به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها در طی ۱۲ مرتبه شامل چهار خط پایه، پنج خط درمانی و سه خط پیگیری، موردبررسی قرار گرفتند و به دو مقیاس تنیدگی ادراک شده (کوهن، کاماراک و مرملستین، ۱۹۸۳) و توانمندسازی خانواده (کورن، دیچلو و فریسن،۱۳۹۲) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل دیداری، شاخص روند و شاخص ثبات، درصد داده های غیر همپوش و درصد داده های همپوش انجام گرفت. یافته ها نشان داد درمان رابطه والد- فرزند به طور معنی دار (۰.۱۰۰= PND) تنیدگی والدین را کاهش و توانمندی خانواده های دارای فرزند دچار اختلال کاستی توجه / فزون کنش را افزایش می دهد. با به کارگیری درمان رابطه والد- فرزند در خانواده های دارای فرزند دچار اختلال کاستی توجه/ فزون کنشی محور می توان توانمندی اعضای خانواده را افزایش و تنیدگی والدین را کاهش داد؛ تحصیلات و شغل والدین خللی در تاثیر این مداخله وارد نمی کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرمان عزیزی
دانشجوی دکتری مشاوره خانواده، گروه مشاوره،دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مریم السادات فاتحی زاده
دکتری مشاوره خانواده، گروه مشاوره،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایزان
احمد احمدی
دکتری مشاوره خانواده ،گروه مشاوره ، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
رضوان السادات جزایری
دکتری مشاوره خانواده ، گروه مشاوره ، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :