ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های سس زراعی (Cuscuta campestris Yunker)با استفاده از نشانگرهای مولکولی و پروتئینی

۱۷ اکوتیپ سس زراعی از نواحی مختلف ایران با استفاده از نشانگرهای ISSR و پروتئینی مورد ارزیابی قرار گرفتند.از ده آغازگر ISSR، در مجموع ۳۶۱ باند نمره دهی شد که در بین آنها ۳۴۷ باند چند شکل بودند. میانگین PIC (محتوای اطلاعات چند شکلی ) بر پایه داده های ISSR و پروتئینی ، به ترتیب ۶۶/۰ و ۴/۰ محاسبه گردید . تجزیه خوشه ای و پلات های PCA حاصل از ضریب تشابه دایس ، همخوانی بالایی داشتند. آنالیز واریانس مولکولی بر پایه داده های ISSR ، تنوع کلی را به % ۸۱ ( تنوع بین جمعیت ها ) و % ۱۹ ( تنوع داخلی جمعیت ها) و بر پایه داده های پروتئینی به % ۸۵( تنوع بین جمعیت ها ) و % ۱۵ ( تنوع داخل جمعیت ها ) تقسیم نمود. تنوع زیاد بین اکوتیپ ها ممکن است نتیجه خودگشتی بالای این گیاه ، جریان ژنی محدود و سرعت پایین انتقال دانه گرده و دانه باشد. آگاهی از تنوع ژنتیکی این علف هرز با استفاده از ابزارهای ملکولی متفاوت ، می تواند منجر به پیشرفت برنامه های مدیریتی به منظور کنترل موثر این علف هرز در زمین های زراعی شود.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، سس زراعی ، نشانگرهای ISSR ، جریان ژنی