بررسی میزان فراوانی استرس شغلی در رانندگان شهر تهران

زمینه و هدف: استرس شغلی تجربه جهانی در حال گسترش می باشد که به عنوان یک عامل مهم خطرساز در بیماری های جسمی و روانی مطرح بوده و باعث کاهش در عملکرد کاری و رضایت شغلی می شود. در همین راستا، این مطالعه با هدف اصلی بررسی میزان فراوانی استرس شغلی در رانندگان شهر تهران انجام شده است. روش : در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد ۲۰۲ نفر از رانندگان سرویس دهی عمومی شهرداری و مراکز نظامی شهر تهران با میانگین سنی ۷۰/۸ ± ۶۶/۴۱ سال، میزان استرس شغلی آنها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استرس شغلی اسیپو بخش و قرار گرفت. یافته ها: مطالعه نشان داد که اکثریت افراد مورد مطالعه یعنی ۹۷% افراد متاهل، ۹۵% تحصیلات بالای سیکل و ۳/۶۶% فاقد منزل مسکونی شخصی بودند و فقط ۵/۳% از درآمد ماهیانه و ۵/۱۳% از شغل خود رضایت کامل داشتند. ۳/۲۱% افراد سیگاری و ۱۶% از مشکل جسمی شکایت داشتند. از نظر میزان استرس شغلی نیز در حیطه بارکاری نقش فاقد استرس شدید، بی کفایتی نقش ۸/۲۰%، دوگانگی نقش ۵/۶%، محدوده نقش ۷/۱۰%، مسئولیت ۵% و محیط فیزیکی ۸/۱۸% دارای استرس شدید بودند. نتیجه گیری: از آنجایی که استرس شغلی در رانندگان زمینه ساز بروز مشکلات و عوارض جسمی، روانی و رفتاری گشته و عملکرد سازمانی را کاهش می دهد، به علاوه باعث بروز حوادث و تصادفات گشته و معلولیت و مرگ انسان ها را به دنبال خواهد داشت، لازم است ضمن بررسی جامع تر میزان این استرس در رانندگان، تدابیر لازم جهت کاهش پیامدهای آن اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، استرس رانندگان ، مدیریت استرس ، پرسشنامه استرس شغلی اسیپو ، فراوانی استرس ، تهران ، رانندگان شهرداری ، رانندگان نظامی