تحول یافتگی من و اختلالهای شخصیت : مقایسه دو گروه زندانی و غیرزندانی

اختلالهای شخصیت در ۶۰ زندانی غیرسیاسی زندان زنجان و ۶۰ غیرزندانی بدون سابقه بیماری روانی (به عنوان گروه مقایسه) با استفاده از فهرست چند محوری بالینی میلون ۲ (MCMI-II؛ میلون، ۱۹۸۷) مورد ارزیابی قرار گرفت. تحول یافتگی من شرکت کنندگان نیز با استفاده از پرسشنامه ای که شامل ۴ عامل از پرسشنامه شخصیتی ۱۶ عاملی کتل (کتل، ۱۹۶۵) بود اندازه گیری شد. یافته های تحقیق نشان دادند که گروه زندانی در تمام مقیاسهای اختلالهای شخصیت به جز مقیاس شخصیت وسواسی با گروه غیرزندانی تفاوت معنادار داشت و سطح بالاتری از اختلالهای شخصیت را نشان داد. در مورد تحول یافتگی من، در دو بعد نیرومندی من و حساسیت هیجانی بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت که در آن گروه زندانی سطح پایین تری از تحول یافتگی من را نشان داد. در زمینه رابطه تحول یافتگی من با اختلالهای شخصیت در گروه زندانی نتایج بیانگر رابطه منفی معنادار بین نیرومندی من و مقیاسهای اختلالهای شخصیت اجتنابی، ضد اجتماعی، آزارطلبی، و گسیخته ریخت و رابطه مثبت معنادار بین حساسیت هیجانی و مقیاس اختلال شخصیت مرزی بودند و در نهایت گروه زندانی در دو مقیاس شخصیت مرزی و اسکیزوئید بالاترین نمره ها را به خود اختصاص دادند. یافته های پژوهش در پرتو نتایج پژوهشهای پیشین، مورد بحث قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

اختلالهای شخصیت ، تحول یافتگی من ، زندانی