آسیب شناسی برنامه های ترویج و توسعه فرهنگ اقامه نماز دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان

مقاله حاضر به بررسی آسیب شناسی برنامه های ترویج و توسعه فرهنگ اقامه نماز به عنوان یک شاخص مهم در جهت برنامه ریزی های آینده نظام تعلیم و تربیت پرداخته است. کار فرهنگی و برنامه های ترویج و توسعه فرهنگ نماز برای دانشجویان به طور عام، یکی از سیاست های معاونت فرهنگی در دانشگاه آزاد اسلامی است. هر پدیده ای ممکن است در معرض آسیب­های متفاوت قرار گیرد؛ ضرورت دارد رویکرد برنامه ریزی وضعیت اقامه نماز مورد کنکاش قرار گیرد و آسیب های آن شناسایی شود. با شناسایی نقاط ضعف و آسیب ها می توان به برنامه ای جامع در جهت تقویت هر چه بیشتر برنامه های ترویج و توسعه نماز دست یافت. این پژوهش پیمایشی، کاربردی و از نظر اجرا توصیفی و تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کل دانشجویان­ مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان است. در این نوشتار برای نمونه گیری به صورت تصادفی ۳۶۴ نفر از دانشجویان انتخاب شدند. براساس نتایج پژوهش، میانگین شاخص برنامه های ترویجی اقامه نماز ۵۴/۲، یعنی متوسط به پایین است. این شاخص بیشترین همبستگی را با شاخص امام جماعت (۵۰/۰r=) و بعد استادان، مسئولان و کارکنان (۴۰/۰r=) و در نهایت، با شاخص مسجد دانشگاه (۲۴/۰r=) دارد. در ادامه، می توان ارتباط شاخص نهادینه کردن را با متغیرهای مستقل تحقیق مورد بررسی قرار داد. بیشترین میزان ارتباط برای شاخص آگاه سازی «۲۸/۰r= » و مبلغان مذهبی«۲۷/۰r= » است.

کلیدواژه ها:

ترویج و توسعه ، اقامه نماز ، متولیان فرهنگی (استادان ، امام جماعت) ، فضای فیزیکی مسجد دانشگاه ، آگاه سازی ، پاداش