بررسی اثرات امواج گوشی های همراه بر پارامترهای بافتی و تشریحی بیضه و غلظت تستوسترون خون در موش های سوری

مقدمه: مواجهه با میزان بالای امواج الکترومغناطیس ممکن است اثرات قابل توجهی بر بافت بیضه داشته و موجب تغییرات مهم بیولوژیک در باروری شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات امواج الکترومغناطیس گوشی های همراه بر بافت بیضه و تولید هورمون تستوسترون در موشهای سوری بود. مواد و روش ها: تعداد ۳۰ سر موش سوری نر بالغ سالم انتخاب و به دو گروه شاهد و تیمار تقسیم شدند. گروه تیمار در قفس های ویژه ای در معرض امواج الکترومغناطیسی گوشی های همراه به میزان ۹۱۵ مگاهرتز به مدت ۶۰ روز متوالی روزی دو ساعت قرار گرفتند. پارامترهای بافتی و تشریحی بیضه از لحاظ هیستومورفولوژیک و تولید هورمون سنجش شد. نتایج با استفاده از آزمون تی آنالیز  گردید وP<۰.۰۵  سطح معنی دار تلقی شد. یافته های پژوهش: در گروه تجربی، تیمار با امواج الکترومغناطیس تلفن همراه موجب بروز اثرات منفی در ساختار بافت شناسی و پارامترهای تشریحی بیضه شد. برخی از شاخص های هیستومتریک بیضه از جمله ارتفاع اپیتلیوم زایای لوله های اسپرم ساز، تعداد و قطر هسته سلول های لیدیگ کاهش یافت. به علاوه برخی از شاخص های تشریحی شامل اندازه محیط اسکروتوم و وزن بیضه در گروه تیمار کاهش معنی داری نسبت به گروه شاهد نشان داد(P<۰.۰۵). هم چنین مقادیر سرمی تستوسترون در گروه قرار گرفته در معرض امواج گوشی های همراه به مدت دو ماه؛ نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری نشان داد(P<۰.۰۵). بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر اثرات مضر مواجهت با امواج الکترومغناطیس تلفن همراه در مدل موش سوری نر نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

Mobile ، Testis ، Histomorp-hology ، Testosterone ، Mice ، گوشی های همراه ، بیضه ، هیستومورفولوژی ، تستوسترون ، موش