تاثیر دنیاگیری ویروس کووید- ۱۹ بر میزان فاکتورهای آمادگی جسمانی افراد با کم توانی ذهنی

هدف از این پژوهش، تاثیر دنیاگیری ویروس کووید- ۱۹ بر میزان فاکتورهای آمادگی جسمانی افراد کم توان ذهنی بود؛ به همین منظور، تعداد ۲۹ فرد با کم توانی ذهنی (سن: ۲/۰۴±۱۹/۸۳ سال، قد: ۸/۴۴±۱۶۸/۴۷ سانتی متر، وزن: ۱۶/۴۴±۶۵/۰۸ کیلوگرم) از مدارس ناحیه یک شهرستان همدان انتخاب شدند. سپس در دو زمان به فاصله ی تقریبی ۶ ماه (بهمن ماه ۱۳۹۸ ومهرماه ۱۳۹۹)، فاکتورهای آمادگی جسمانی اندازه گیری شدند که عبارت بودند از پرش طول، پرش سارجنت (پرش ارتفاع)، دویسرعت ۲۵ متر و بسته ی آزمون آمادگی جسمانی استاندارد کانادایی (CSTF) که شامل: استقامت قلبی- عروقی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، و انعطاف پذیری بود؛ که توسط آزمون های تست آمادگی جسمانی خانگی کانادا (CHFT) برای سنجش ظرفیتقلبی- ریوی، تست قدرت پنجه برای سنجش قدرت عضلانی، تست شنای سوئدی برای سنجش استقامت عضلانی اندام های فوقانی بدن، تست درازونشست برای سنجش استقامت عضلانی اندام های میانی بدن، و تست کشش و رسش برای اندازه گیری انعطافپذیری بدن سنجیده شدند. نتایج آزمون تی وابسته نشان داد که نمرات تست های شنای سوئدی (p=۰/۰۲۵)، درازونشست(p<۰/۰۰۱)، و ماکزیمم اکسیژن مصرفی (p<۰/۰۰۱) تفاوت معنی داری را نسبت به مقادیر پیش آزمون نشان دادند. یافته های اینپژوهش نشان می دهد که بایستی در دوران قرنطینه ویروس کرونا افراد با کم توانی ذهنی را به شرکت در فعالیت های ورزشی وترویج سبک زندگی فعال تشویق نمود تا مانع از افت میران فاکتورهای آمادگی جسمانی آنان گردد و شرکت افراد با کم توانی ذهنیبه ویژه بایستی که از نوع فعالیت های استقامت عضلانی و استقامت قلبی ریوی باشد.

کلیدواژه ها:

ویروس کرونا ، قدرت ، استقامت ، سرعت ، اکسیژن مصرفی