اثر تنش خشکی بر تجمع پرولین، قندهای محلول و تغییرات عناصر سدیم و پتاسیم در ژنوتیپهای لوبیا سفید

از آنجایی که، شرایط تنشزا سبب اختلال در فعالیتهای گیاهی میشود، ممکن است، این طریق به عنوان ابزاری جهت مطالعه مبانی بیوشیمیایی و فیزیولوژیک در گیاه مورد استفاده قرارگیرند. به منظور بررسی برخی ازتغییرات فیزیولوژیک، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز به اجرا در آمد. فاکتور اول دو سطح آبیاری (آبیاری نرمال و تنش خشکی) و فاکتور دوم شامل سه ژنوتیپ لوبیا سفید (دانشکده، شکوفا و G11867 بودکه براساس شاخص های مورفولوژیک به ترتیب به عنوان حساس، نیمه متحمل و متحمل دسته بندی شده بودند. درمرحله 50 درصد گلدهی نمونه برداری انجام شد و میزان قندهای محلول، محتوای پرولین و عناصر سدیم وپتاسیم اندازهگیری گردید. نتایج آزمایش نشان داد که غلظت قندهای محلول، محتوای پرولین و یون پتاسیم در اثر تنش خشکی افزایش و یون سدیم کاهش یافت. ژنوتیپ متحملG11867 بیشترین میزان قندهای محلول و یون سدیم را دارا بود. ژنوتیپ حساس دانشکده از بیشترین میزان یون پتاسیم و پرولین برخوردار بود. نتایج آزمایش نشان داد که تجمع بیشتر پتاسیم و محتوای پرولین لوبیا در شرایط خشکی می تواند یک سازگاری برای تحمل به خشکی باشد که به بقاء و تولید در شرایط خشکی کمک می کند.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تنش خشکی ، قندهای محلول ، لوبیا سفید ، سدیم ، پتاسیم