بهینه سازی توزیع میراگر ویسکوز در قاب فولادی تحت پیچش توسط الگوریتم ژنتیک

با جذب انرژی لرزه ای توسط سیستمهای کنترل لرزه ای، اعضای سازه در حین زلزله ارتجاعی باقی می مانند. یکی از سیستم های پرکاربرد کنترل سازه ها که امروزه کاربرد وسیعی در بین مهندسین ساختمان پیدا کرده است، سیستم میراگر ویسکوز میباشد. امروزه به دلیل طراحی های خاص، در بسیاری از ساختمان ها عدم انطباق مرکز جرم بر روی مرکز سختی و همچنین کم بودن سختی پیچشی در سازه ها، باعث می گردد رفتار این سازه ها در برابر بارهای ارتعاشی مانند زلزله متفاوت بوده و ساختمان دچار پیچش گردد. برای بررسی تاثیر میراگر ویسکوز در کاهش اثرات لرزشی و پیچشی قاب های فولادی، پس از صحت سنجی نحوه مدل سازی اولیه در نرم افزار OpenSees، قاب های فولادی ۴، ۸ و ۱۲ طبقه استفاده شده است. برای اهداف این مقاله از زلزله های دورگسل و نزدیک گسل به عنوان تحریک پایه استفاده شده است. جهت تعیین مقادیر بهینه ضرایب میرایی میراگر ویسکوز با هدف کاهش پیچش طبقات سازه از الگوریتم ژنتیک در نرم افزار Matlab، استفاده شده است. نتایج حاصل از بهینه سازی و آنالیز عددی در این پژوهش، نشان می دهد که استفاده از میراگر ویسکوز توانسته تاثیر مثبتی در عملکرد قاب فولادی تحت همه زلزله های مورد نظر داشته باشد و پاسخ سازه را کاهش دهد. استفاده از میراگر ویسکوز باعث کاهش پیچش در همه زلزله های انتخابی در این مقاله شده است که این امر به معنی بهبود رفتار سازه مورد نظر تحت پیچش می باشد. در مورد زلزله های نزدیک گسل توانایی میراگر بهینه در کاهش پیچش کمتر از زلزله دور گسل است. روش پیشنهادی برای طراحی بهینه میراگرهای ویسکوز با استفاده از الگوریتم ژنتیک، روشی موفق در تعیین پارامترهای موثر بوده که دارای دقت و سرعت همگرایی بالایی می باشد.

کلیدواژه ها:

میراگر ویسکوز ، قاب فولادی ، پیچش طبقات ، زلزله دورگسل و نزدیک گسل ، الگوریتم ژنتیک