کارکردهای تربیتی و اجتماعی دین اسلام

با وجود آن که ریشه­های روان­شناسی در آراء متالهان و فیلسوفان دین بوده است، اما این رشته­ی نوظهور علمی، همچون سایر رشته­های علوم انسانی، در قرن گذشته از دین فاصله گرفته و در جزیره­ی کوچک خود مشغول کنکاش و شناخت پیچیده­ترین مصنوعات هستی که همانا روان آدمی است، گردیده است. در این مقاله، نویسندگان ضمن اشاره به این جدایی، به ذکر تاریخچه­ای از مطالعات نظری انجام شده در زمینه­ی کارکردهای روانی، تربیتی و اجتماعی دین پرداخته، سپس برخی از این کارکردها را، که توسط شواهد تجربی و آزمایشی مورد تایید قرار گرفته­اند، بررسی و تحلیل نموده­اند. همچنین نویسندگان برای نخستین بار، به مفهوم­بندی جدیدی درباره­ی نظر اسلام در زمینه­ی تاب­آوری روانی پرداخته­اند و همچنین مفهوم جدیدی را به نظریه­ی منبع کنترل راتر با عنوان منبع کنترل الهی افزوده­اند که نیازمند پژوهش­های نظری و تجربی بیشتری است. در پایان، ضمن اشاره به نیاز مبرم جامعه­ی اسلامی به روان­شناسی خاص خود، پیشنهادهایی در این زمینه ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

روان آدمی ، دین اسلام ، الهیات ، کارکرد دین ، تربیت دینی ، روان شناسی ، جامعه ی اسلامی