ارسال المثل فی دیوان الطغرائی الاصفهانی
محل انتشار: مجله بحوث فی اللغه العربیه، دوره: 4، شماره: 7
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: عربی
مشاهده: 116
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RALL-4-7_002
تاریخ نمایه سازی: 3 بهمن 1400
چکیده مقاله:
ان المثل خیر وسیله لبیان ما فی الضمیر بصوره موجزه ومفیده، واستخدام الامثال ظاهره رائعه نجدها فی کثیر من الآیات او ضمن قصص متنوعه. هناک عبارات منثوره ومنظومه اصبحت امثالا وحکما لکثره استعمالها. تستخدم الامثال احترازا من الاطناب؛ فهی تبین المواضیع بصوره واضحه ولکن علی سبیل التعریض والکنایه. واما محسنه ارسال المثل فی علم البدیع فهو اتیان الشاعر بمثل معروف او شعر او قول حکمی فی شعره لیصبح مثلا او جاریا مجری الامثال ویقبل علیه العامه والخاصه. لا شک ان کل شاعر یرید ان یخلد شعره؛ فلهذا یسعی ان یظهر شعره حکمیا ونفسه معلم الحکمه. ان ارسال المثل یعطی الشعر المقبولیه العامه ویخلده فی الاذهان لیستفاد منه عند الحاجه. استخرج المولفان فی هذه المقاله نماذج من الامثال او ما جری مجری الامثال من دیوان الطغرائی وحاولا ان یجدا لبعضها مصادر من القرآن، ومن الامثال والحکم المتواجده لدی العرب والفرس.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمد رضا ابن الرسول
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان.
سیده رقیه احمدی
دانشجوی دکترای رشته زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :