تحلیل رخساره ای و محیط های رسوبی نهشته های کرتاسه بالایی شمال بندان (برش دغال)

برش مورد مطالعه در مجاورت روستای دغال در ۱۰۰ کیلومتری جاده ارتباطی زابل به نهبندان جای گرفته است. این برش ستبرایی برابر با ۵۷/۵۵ متر دارد. مرز زیرین برش یاد شده به صورت ناپیوستگی با سنگ آذرین مشخص می شود و مرز بالایی در این منطقه نامشخص است. در این مطالعات برش یاد شده از دید سنگ شناسی به ۴ واحد تقسیم شده است. نتایج حاصل از مطالعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی و تحلیل ریزرخساره ها نشان می دهد که نهشته های یاد شده در ۴ زیرمحیط لاگون، تپه های زیردریایی، کانال کشندی و دریای باز رسوب کرده اند که ستبرا و گستردگی زیرمحیط دریای باز در مقایسه با زیرمحیط های دیگر بیشتر است. مطالعه و بررسی ریزرخساره ها و زیرمحیط های سازنده آنها گواهی رسوب‎گذاری برش یاد شده در یک رمپ کربناتی از نوع همشیب است و نشان می دهد که در زمان کرتاسه پسین در محدوده مورد بررسی، دریایی به نسبت کم ژرفا وجود داشته است. وجود میکروفسیل هایی مانند Orbitoides apiculata و Omphalocyclus macroporusنشان دهنده سن مائستریشتین برای سنگ‎های این برش است.    

کلیدواژه ها:

تحلیل رخساره ها ، رمپ کربناتی همشیب ، مائستریشتین ، کرتاسه بالایی ، نهبندان ، برش دغال