بررسی تولید متالوبتالاکتامازها و ردیابی ژن های blaVIM-۱,۲ و blaIMP-۱,۲ در جدایه های سودوموناس آئروژینوزا در نمونه های بالینی مراکز درمانی استان خراسان رضوی
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 64، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-64-2_004
تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: سودوموناس آئروژینوزا پاتوژن فرصت طلب و یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی میباشد. بتالاکتامازهای کلاس B که متالوبتالاکتاماز نامیده می شوند، به دلیل هیدرولیز پنی سلین ها ، سفالوسپورین ها و کرباپنم ها مشکلات عمده ای برای درمان بیماری های عفونی بوجود می آورند. در این مطالعه، حضور ژن های متالوبتالاکتاماز به روش فنوتیپی وفراوانی ژن های blaIMP۱,۲ و blaVIM۱,۲ در سویه های ایزوله که ازنمونه های بیمارستانی استان خراسان رضوی جدا شده است مورد بررسی قرار گرفتند.مواد و روش:در مجموع ۷۴ نمونه سودوموناس آئروژینوزا طی سال های ۹۷-۱۳۹۶ از بیمارستان های استان خراسان رضوی جمع آوری گردید و با استفاده از روش های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. دراین سویه ها، تولید متالوبتالاکتامازها به روش فنوتیپی Combined disk و وجود ژن های blaIMP۱,۲ و blaVIM۱,۲ به روش Multiplex PCR مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها:در بین نمونه ها بالاترین میزان عفونت مربوط به نمونه ادرار (۴۵.۹۴%) می باشد. درمجموع ۳۸ نمونه (%۵۱.۳۵) به روش Combined disk متالوبتالاکتاماز مثبت تشخیص داده شدند. با روش Multiplex PCR۱۱ نمونه (۱۴.۸%) حاوی ژن blaVIM۱ ، ۳ نمونه (۴%) حاوی ژن blaVIM۲ و ۱۲ نمونه (۱۶.۲%) حاوی ژن blaIMP۲ بوده و هیچ کدام از سویه ها حاوی ژن blaIMP۱ نبوده اند.بحث و نتیجه گیری:نظربه افزایش روز افزون مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران ، شناسایی و ردیابی ژن های متالو بتالاکتامازی و انتخاب داروی مناسب، می تواند گامی اساسی در درمان وکنترل عفونت های ناشی از این سویه ها به شمار رود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامرضا هاشمی تبار
استاد گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
;کوثر اسدالله پور
گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
مهرناز راد
دانشیار گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد