بهینه سازی سبد سهام با استفاده از روش تبرید شبیه سازی شده

 مسئله بهینه­سازی مارکویتز و تعیین مرز کارای سرمایه­گذاری، هنگامی­که وضعیت و محدودیت­های دنیای واقعی در نظر گرفته شود، به سادگی با استفاده از شیوه­های دقیق ریاضی، مانند برنامه­ریزی درجه دوم، حل نمی­شود. از سوی دیگر، اغلب مدیران ترجیح می­دهند به جای مدیریت سبد بسیار بزرگ، سبد کوچکی از دارایی­ها را اداره کنند. این مسئله را می‎توان به محدودیت­های کاردینال، یعنی محدودیت­های حداقل و حداکثر تعداد دارایی­های سبد تشبیه کرد. پژوهش پیش رو با بهره‎مندی از الگوریتم فرا­ابتکاری تبرید شبیه‎سازی‎شده، به حل مسئله بهینه­سازی سبد با محدودیت­های کاردینال پرداخته است. بدین منظور با استفاده از اطلاعات سهام پنجاه شرکت فعال­تر در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی اول فروردین ۱۳۸۹ تا پایان فروردین ۱۳۹۱، مرز کارای سبدهای مختلف ۱۰ تا ۵۰ سهمی ترسیم شده است. نتایج پژوهش موفقیت الگوریتم تبرید شبیه­سازی‎شده را در حل مسئله فوق نشان می‎دهد. همچنین با انتخاب درست سهام و تعیین وزن­های مناسب از آن، می­توان سبد­های کوچک‎تری که عملکرد مناسب­تری دارند، انتخاب کرد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی سبد ، تبرید شبیه سازی‎شده ، محدودیت های کاردینال ، مدل میانگین واریانس ، مرز کارا