بوردیو و مساله نئولیبرالیسم

واژه و مفهوم «نئولیبرالیسم» در چند دهه گذشته در سطح جهان و در دهه گذشته در سطح جامعه ایران به واژهای پربسامد تبدیل شده است. بر اثر آثار زیانبار اقتصادی و شکاف روزافزون ثروتمندان و فقرا هم در سطح جهانی و هم در سطح ملی، مخالفان و منتقدانی با روند این سیاستهای جهانی به عرصه آمدهاند که جامعهشناسان را میتوان از جدیترین آنها برشمرد. یکی از این جامعهشناسان مهم و تاثیرگذار، پیر بوردیو است که با آثار اجتماعی اصول اقتصاد نئولیبرال مخالفت میکند، بطوریکه بدلیل حضور فعال وی در جنبشهای مدنی و مبارزه سرسختانهاش با نئولیبرالیسم در اواخر عمر می توان از «چرخش فکری بوردیو» سخن بمیان آورد که هدف این مقاله، شناخت چهره جدید بوردیو در قالب «مبارزه با نئولیبرالیسم» و «یکی از ارجاعات اصلی مبارزه علیه جهانیشدن و نئولیبرالیسم» است.در همین راستا آثار پیر بوردیو از زاویه مساله محوری مقاله یعنی نئولیبرالیسم مورد بررسی قرار میگیرد و در ادامه، نظر وی بطور مشخص درباره پیامدهای نئولیبرلیسم در پنج محور«نابودی دولت رفاه و تمدن»، «جایگزینی مسئولیت خصوصی (خیر خصوصی) بجای مسئولیت عمومی (خیر عمومی)»، «بر صدرنشستن اقتصاد و دشمنی با جامعه شناسی»، «ایجاد رنج اجتماعی» و «القای یگانگی راه نئولیبرالیسم» ارائه می-گردد، در بخش پایانی مقاله نیز به ارتباط این بحث با زمینه جامعه ایران پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بوردیو ، نئولیبرالیسم ، رنج اجتماعی ، فقر جهان