تاثیر افزودن دو ماده جاذب تجاری و زئولیت طبیعی به خوراک آلوده به آفلاتوکسین B۱ بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر دو ماده جاذب تجاری و مقایسه آنها با زئولیت طبیعی در کاهش اثرات سوء آفلاتوکسین B۱ روی رشد، عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام گرفت. در این تحقیق از ۲۰۰ قطعه جوجه گوشتی سویه آرین ۳۸۶ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار، ۴ تکرار و ۱۰ قطعه جوجه برای هر تکرار استفاده شد. گروه های آزمایشی عبارت بودند از: گروه شاهد منفی: با تغذیه از جیره پایه؛ گروه شاهد مثبت: با تغذیه از جیره پایه + ۱ میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B۱؛ سه گروه دیگر حاوی ۲۵ گرم در کیلوگرم از مواد جاذب میلبوند تی ایکس، پلی زورب و زئولیت طبیعی و جیره آلوده به ۱ میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B۱ بودند. میزان مصرف خوراک تفاوت معنی داری بین گروه ها نداشت. افزایش وزن بدن با مصرف جیره غذایی آلوده به آفلاتوکسین B۱ به طور معنی داری کاهش و ضریب تبدیل غذایی افزایش یافت، اما افزودن مواد جاذب باعث بهبود معنی دار افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی شد. از میان اندام های داخلی فقط وزن نسبی طحال در اثر مصرف جیره غذایی آلوده به آفلاتوکسین B۱ به طور معنی داری افزایش یافت. مصرف آفلاتوکسین B۱ بدون مواد جاذب باعث کاهش معنی دار تولید پادتن بر علیه واکسن نیوکاسل در ۲۱ روزگی شد. همچنین پادتن تولید شده بر علیه گلبول قرمز گوسفند در ۳۵ روزگی با مصرف جیره غذایی آلوده به آفلاتوکسین B۱ کاهش یافت. نتایج این آزمایش نشان داد افزودن زئولیت طبیعی و مواد جاذب تجاری به جیره غذایی آلوده باعث بهبود عملکرد و سیستم ایمنی در مقایسه با گروهی شد که آفلاتوکسین B۱ را به تنهایی دریافت کرده بود.

کلیدواژه ها:

آفلاتوکسین ، مواد جاذب ، زئولیت ، جوجه گوشتی