کانی شناسی، ساخت و بافت ماده معدنی در کانسار منگنز (طلا) دهنه بیجورد در توالی آتشفشانی - رسوبی کرتاسه بالایی، شمال بردسکن

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 215

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SCMI29_021

تاریخ نمایه سازی: 14 فروردین 1401

چکیده مقاله:

کانسارهای منگنز - (طلا) دهنه بیجورد (پیکره های شمالی و جنوبی) در ۲۶ کیلومتری شمال بردسکن، در زیر پهنه سبزوار، در توالی آتشفشانی - رسوبی کرتاسه بالایی قرار دارند. توالی میزبان کانسار از پایین به بالا شامل چهار واحد سنگی است: ۱- واحد ویتریک کریستال توف سبز و قرمز با ترکیب ریولیتی و ریوداسیتی، تناوبی از گدازه با ترکیب ریولیت تا داسیت (Unit۱)، ۲- واحد گدازه با ترکیب تراکی آندزیت تا آندزی بازالت، آگلومرا، لاپیلی توف، کریستال توف ماسه ای (Unit۲)، ۳- واحد آهک پلاژیک به همراه شیل توفی کربناته همراه فسیل رادیولاریت (Unit۳)، ۴- واحد لیتیک کریستال توف با ترکیب ریولیتی و ریوداسیتی همراه تناوبی از گدازه با ترکیب تراکی آندزیت و تراکی بازالت (Unit۴). کانسار منگنز - طلای بیجورد شمالی و جنوبی در بخش بالایی واحد ۲ و بخش زیرین واحد ۳ جای دارند. سنگهای میزبان کانه زایی عمدتا شامل گدازه تراکی آندزیتی تا آندزی بازالتی، توف ماسه ای با ترکیب اسیدی تا حدواسط، شیل توفی و به مقدار کم آهک پلاژیک می باشند. این کانسار دارای بخش چینه سان حاوی کانسنگ توده ای تا نواری غنی از اکسیدهای منگنز و آهن (شامل کانیهای پسیلو ملان و پیرولوزیت با بافت کلوفرمی) در بالا و بخش دگرسان دانه پراکنده غنی از پیریت در کمر پایین می باشد. کانسنگ چینه سان بصورت همخوان با لایه بندی لایه توفی بوده و شامل تناوب نوارها و لامینه های غنی از منگنزاکسیدهای آهن با نوارهایی از توف و چرت است. بخش دگرسان کمر پایین بطور عمده از پیریت تشکیل شده و میزان طلا در آن به ۴ گرم در تن می رسد. در مجموع، بر اساس مطالعات زمین شناسی، شکل هندسی، ساخت و بافت، کانی شناسی و دگرسانی بنظر می رسد کانسار منگنز-طلای بیجورد بصورت آتشفشانی- بروندمی در حوضه اقیانوسی کرتاسه پسین سبزوار نهشته شده است.

نویسندگان

یوسف علیزاده فرد

دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود

فردین موسیوند

دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود

حبیب اله قاسمی

دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود

محسن مباشری

دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود