بررسی و تبیین جمعیت شناختی نابرابری های مرگ و میر زنان در مناطق شهری و روستایی ایران

یکی از مهم ترین دغدغهها در علوم انسانی و به تبع آن جمعیتشناسی، توجه به نابرابریها است. نابرابریهای مرگ ومیر، یکی از شاخصهای مهم در شناخت شکاف عمیق در توزیع منابع است. هدف از این مطالعه بررسی نابرابریهای مرگ ومیر در بین زنان در مناطق شهری و روستایی ایران است. بدین منظور از دادههای گزارش شده توسط "طرح ثبت و طبقه بندی علل مرگ" استفاده شده است. ابتدا دادهها از نظر کم ثبتی و گزارش غلط سن تصحیح شد، سطوح مرگ ومیر برآورد و نهایتا با استفاده از تکنیک تجزیه سهم گروههای سنی و علل مرگ سه گانه در نابرابریهای امید زندگی نشان داده شد. نتایج نشان می دهد که امید زندگی در بدو تولد برای زنان شهری ۹/۳ سال بیش از زنان روستایی است و فزونی مرگ ومیر نوزادان کمتر از یک سال در مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری، مسئول ۶/۳۰ درصد از این تفاوت در امید زندگی می باشد. بیماریهای غیرواگیر بیشترین نقش را در کاستی امید زندگی زنان روستایی دارند و پس از آن مرگهای ناشی از حوادث و سوانح و مرگهایی که عمدتا به دلیل بیماریهای عفونی و انگلی هستند به ترتیب سهمی هر چند اندک در این نابرابری دارند.

کلیدواژه ها:

نابرابری های مرگ و میر ، زنان شهری ، زنان روستایی ، تکنیک تجزیه ، علل مرگ