بررسی و شناسایی موانع آموزش معماری در ایران با رویکرد تربیت ذهن به شیوه ی معمارانه

یکی از موضوعات اصلی که به ما در روند رسیدن به سوالاتمان کمک خواهد کرد، دستیابی به نقطه آغازین این مشکلات و ریشه یابی در آموزش معماری از ابتدا تاکنون می باشد. هدف اصلی این پژوهش، بازیابی موانع اصلی در آموزش معماری ایران و ارائه ی راه حل هایی مفید برای دانشجویان و اساتید است. از آنجایی که ارتباط یکپارچه ای میان دغدغه ها در حوزه ی معماری و وضعیت موجود قابل مشاهده است، می توان با بررسی و ریشه یابی چالش های بوجود آمده در حوزه ی آموزش معماری به راه حل هایی در بحث تربیت معماران موفق دست یافت. نوشتار پیش رو باروش مصاحبه با اساتید و دانشجویان تشکیل دهنده ی جامعه ی آماری پژوهش، به اولویت هایی در خصوص چالش ها و راه حل ها دست یافته است که با تلفیق این آمارها با مطالعات استخراج شده از پژوهش های پیشین در حوزه ی تعیین موانع آموزش معماری در ایران و سیستم آموزشی معماری، بازتاب ها و اثرات مثبت و منفی نظام آموزش فعلی را ارائه می دهد که شامل اثرات محیطی و فعالیت های انجام شده توسط دانشجویان و اساتید و البته همپوشانی معیارهای فیزیکی و محیطی با روحیات وخلاقیت دانشجویان می باشد. سوالاتی که پژوهش پیش رو سعی در پاسخگویی به آن را دارد، در رابطه با دستیابی به معیارهایی در آموزش است که بازخورد دانشجوی معماری در روند طراحی و ساخت را افزایش دهد. اولین مهم در این مسیر بررسی اولویت های مرتبط با دانشجو و استاد در رابطه ها معیارهای مذکور است چرا که نتیجه ی آموزش صحیح، تربیت معمارانی موفق در حوزه ی طراحی و ساخت می باشد که با شناخت کامل مصالح و دریافت حس مکان توام با درک کامل و دقیق هویت معماری ایرانی و اسلامی همراه است. در نهایت با تغییر در روش های تدریس و مواد درسی، توام با تقویت صفات محیطی در نهادهای آموزشی کارآمد، معمارانی قدرتمند و حرفه ای و آشنا به فرهنگ ایرانی و اسلامی تربیت کرده تا هویت معماری نیز خدشه دار نشود.

کلیدواژه ها:

آموزش معماری ، تربیت معمار ، موانع آموزش معماری