ارزیابی استحصال آب باران در ساختمان های مسکونی برای تامین نیاز غیر شرب ساکنین در نواحی گرم و خشک (مطالعه موردی استان کرمان)

امروزه در کشور ایران تامین آب یک مسئله بسیار مهم و حیاتی می باشد و از طرف دیگر اکثر شهرهای ایران برای تامین آب شرب و غیرشرب با مشکل رو به رو هستند. با توجه به برنامه های دولت در تامین آب برای شهروندان، باجمع آوری آب های سطحی شهر برای مصارف غیر شرب و آبیاری امکانپذیر می باشد و کمکی در حل بحران تامین آب برای شهروندان می باشد. سیستم سطوح آبگیر پشت بام ساختمان های مسکونی بر اساس آمار بارندگی منطقه، درصدتامین نیاز آب غیر شرب ساکنین، مقدار مساحت استحصال آب باران و توجیحات اقتصادی سیستم، طراحی می شوند و این امر باعث می شود تا کارایی این نوع سیستم ها در شهرهای افزایش بیابد. در این سیستم، آب باران از طریق شیبسطح بام منازل مسکونی به طرف ناودانی یا چاهک هایی به سمت مخزن جمع آوری آب هدایت می شوند، همچنینمازاد آب باران از مخزن سرریز شده و به سمت شبکه های فاضلابی هدایت و انتقال داده می شوند. در این مطالعه، آمار بارندگی روزانه استان کرمان از سال 1231 تا 1231 برای تحلیل استفاده شده است. ابتدا براساس شرایط هیدرولوژیکی منطقه و اقتصادی اجرا، مخازن سطوح آبگیر پشت بام ساختمان های مسکونی انتخاب می شود. با مدل سازی در برنامه، عملکرد سیستم بر اساس حجم مخزن تعیین شده و سطح استحصال آب باران موردمطالعه و ارزیابی قرار گرفته شده است. بر اساس نمودار و گراف های بدست آمده از مدل، اجرا و ساخت سیستماستحصال آب باران از پشت بام ساختمان های مسکونی در استان کرمان برای تامین نیاز غیر شرب ساکنین مورد بررسی قرار گرفته شده است

کلیدواژه ها:

استحصال آب باران ، پشت بام ساختمان ، نواحی گرم و خشک ، نیاز غیر شرب