رسالت وزیر بصیر و معلمان فهیم آموزش و پرورش در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی

بدون تردید در همه کشورهای رشد یافته جهان، مسئولیت خطیر پویایی شناختی، سلامت روانی، تحول مطلوب شخصیت و پیشگیری اولیه از آسیب پذیری های اجتماعی همه کودکان و نوجوانان سنین مدرسه (۶ تا ۱۸ سال) بر عهده وزارت آموزش و پرورش می باشد. به سخن دیگر، وزارت آموزش و پرورش صرفا مسئول آموزش و هدایت کودکان و نوجوانان شاغل به تحصیل در مدارس رسمی دانش آموزان نمی باشد، بلکه اصالتا می بایست عهده دار آموزش، هدایت و نظارت مستمر بر رفتار همه کودکان و نوجوانان سنین مدرسه ، یعنی جمعیت سنی ۶ تا ۱۸ سال کشور، بالاخص، آن گروه از کودکان و نوجوانانی که به دلایل گوناگون در مدارس شهری و روستایی کشور حضور نیافته و یا زود هنگام چرخه نظام تعلیم و تربیت کشور را رها کرده اند و به همین دلیل " دانش آموز رسمی " محسوب نمی گردند نیز باشد. در واقع در یک نگاه ژرف و عقلانی، رسالت سترگ وزیر آموزش و پرورش و معلمانی که امروزه در بیش از یکصد هزار مدرسه و هفتصد هزار کلاس درس در مناطق مختلف کشور حضور دارند. آن است که چتر جامع و استوار هدایتی و حمایتی مستمر و بی وقفه نظام تعلیم و تربیت از پیش دبستانی تا پایان دبیرستان بر سر تک تک دانش آموزان به رغم تفاوت های فردی، خانوادگی و اجتماعی گسترده باشد. در این منظر، انتظار معقول آن است که همواره تعداد ورودی ها به اولین پایه زنجیره چرخه تعلیم و تربیت کشور با تعداد خروجی ها در پایان دوره متوسطه (دیپلم) تفاوت چندانی نداشته باشد و این مهم، از اساسی ترین شاخص مطلوبیت، پیشتازی و شکوفایی نظام آموزش و پرورش کشور خواهد بود. در تحقق چنین اندیشه و تدبیر بایسته ای برای هر کودک به هنگام ورود به پیش دبستانی یک شناسنامه تحصیلی و رفتاری طراحی می شود و دانش آموز ورودی هر سال تا پایان دبستان به یک معلم مشاور بصیر، مجرب، توانمند، متعهد ، دلسوز و پر انگیزه سپرده می شود. پس از پایان دبستان، معلم مشاور دبستان هر یک از دانش آموزان خود را با سوابق تحصیلی و رفتاری به معلم مشاور دبیرستان می سپارد و معلم مشاور توانمند و پر بصیرت دبیرستان نیز تا پایان دبیرستان با دانش آموزان خود همگام خواهد بود. بدیهی است معلم مشاور هر دوره، در پایان هر پایه تحصیلی، با تکمیل صفحه ای از شناسنامه تحصیلی و رفتاری دانش آموزان با همکاری معلم یا معلمان آن پایه و با هم اندیشی والدین به معلم یا معلمان پایه بعدی تقدیم می نماید. در این چرخه و زنجیر آموزشی و تربیتی ، خروج زود هنگام دانش آموزان قبل از اتمام دوره متوسط و بهره مندی از فرصت یادگیری دروس ضروری و مباحث اساسی و کاربردی و مهارت های ارتباطی و اجتماعی و احساس مسئولیت پذیری به سادگی مقدور نخواهد بود. چنانچه دانش آموزی بخواهد با خروج زود هنگام از مدرسه، در خانه یا کارگاه خاصی اشتغال یابد، می بایست موقعیت و چگونگی اشتغال وی برای مدیران ، مشاوران و مددکاران مدرسه کاملا روشن بوده و این امر با نظارت و هدایت مستمر ایشان انجام پذیرد، به سخن دیگر، در چنین وضعیتی مکان و یا واحد اشتغال نوجوان / دانش آموز ، کلاس درسی از کلاس های مدرسه محسوب خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آسیبهای اجتماعی ، آموزش ، پرورش