ارزیابی شاخص های موثر در ایجاد هویت شهر در سه دهه اخیر

امروزه شهرها از نوعی بی هویتی رنج می برند که گاه متصدیان امر تلاش می کنند آن را با رویکردهایی همچون ایجاد محلات خاص یا ساختن بناها و استقرار مجسمه هایی خاص در فضای شهر جبران نمایند . اما این تلاش ها به خودی خود نمی توانند به نتیجه ای برسند زیرا برای آنکه کارایی حداقلی پیدا کنند باید با سیاستگذاری های فضای ی در سطوح کلانتری از جمله در حوزه ساخت سازهای مسکونی، تجاری و اداری همراه باشند که امروزه چنین وضعیتی وجود ندارد.محله به عنوان یکی از مهم ترین عوامل هویت ساز شهری در گذشته ایران ، محیطی مطلوب را برای شهروندان فراهم می ساخت، با این حال در بررسی سیر تاریخی عملکرد محله های شهری ، فرایند رو به افولی دیده م ی شود چرا که عملکرد این کانون ها به تدریج تضعیف شده است. هر شهرهایی که تحت تاثیر تفکرات مدرن شکل گرفتند و یا بخش هایی از آن ها تغییر شکل یافتند، امروزه دچار مشکل شده و به طور پیوسته در پی یافتن هویت خود هستند؛ هویتی که آنان رابه گذشته پیوند دهد، ولی در عین حال برآورنده نیازهای حال و آینده نیز باشد. این چنین است که هویت به عنوان عامل حفظ تشخص شهرها با اهمیت تلقی می شود. سهل و ممتنع بودن مفهوم هویت شهری در فرآیند شناخت و ادارک، پدیده ای چند بعدی و پیچیده را پیش روی ما قرار می دهد. از آن جا که شهر ویترین عرضه تفکرات جامعه به دنیای بیرون و بستر شکل گیری حیات مدنی است، هویت کالبدی شهرها به مقوله ای تاثیرگذار در حیات شهر تبدیل شده و تلاش برای یافتن ماهیت و چیستی هویت کالبد شهرها جهت ارزیابی معیار سیاست های مداخله کلان در شهرهای امروز، امری ضروری است. مقاله حاضر توصیفی و تحلیلی بوده و بااستفاده از کتاب ها و مقالات معتبر جمع آوری شده است و هدف نهایی ارزیابی شاخص های موثر در محیط شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

هویت شهری ، زوال هویت شهر ، هویت و محیط ، هویت اجتماعی